舜柏森森拂绛霄,薰风瑟瑟动云璈。
琳房遍设沉榆席,金檠齐燃绿桂膏。
秘册十行开凤检,灵辉三烛驻霓旄。
香飘员峤空歌歇,北斗阑干月殿高。
浩荡辞波润鼠须,风流谈柄蔼栟榈。
汉台厌卧郎官锦,禹穴思探上世书。
鹤盖成阴争出饯,鹍弦促调叹离居。
由来方任推名辈,藻思江山助起予。
青门祖帐曙烟微,片席乘流鸟共飞。
曲岸马嘶风嫋嫋,短亭人散柳依依。
灞陵目断犹回望,楚水魂销为送归。
祇自河梁传怨曲,洛尘千古化征衣。
日上旗亭第五重,百壶春酿与谁同。
黄山远隔奔霁骑,紫塞孤飞避弋鸿。
湘竹几时休染泪,楚旌终日自摇风。
此情不及歌杨柳,一尺鱼书万水中。
暂寄长安寺,时闻宝偈传。
南归宗派盛,外护帝臣贤。
桂色陵庵雪,芝腴助茗泉。
离怀杳何许,凤刹际霞天。
抗节在丛霄,谈玄屡对尧。
风回列子驭,霞建赤城标。
白石泥丹灶,红泉滌酒瓢。
天章耀行色,鹤态自逍遥。
久厌侯鲭静室来,卜居邻近钓鱼台。
旧山鹤怨无钱买,新竹僧同借宅栽。
斗酒谁从杨子学,扁舟空访戴逵回。
抽毫有污东阳望,但惜明时老润才。
华林家声世不渝,云仍次第秉鱼须。
乌衣门大容高盖,蝌蚪书多聚硕儒。
里巷当今为甲族,风烟从古是仙都。
岂惟一榻留徐孺,食客三千兼鱠鲈。
七年纶掖滥敷言,八奉斋祠荫宝轩。
上士半同猿鹤老,病身犹与蟪蛄存。
饭蔬力弱防冠坠,枕杫神宁喜席温。
樱序列清和芳意歇,淡然毕竟绝朝喧。
曾许千金答浣纱,越溪浪浅不通槎。
晓楼帘卷还凝雾,外院墙低却映花。
满目离愁频驻马,一春幽梦祇惊鸦。
柔桑蔽日南城路,懊恼罗敷自有家。