展开阅读全文
逝水日已远,愈觉别恨重。
岁月不可留,又已闻鸣蛩。
故衣余手泽,见肘未忍缝。
遥知春去后,飞花散无纵。
游魂定何依,马蹄隔千峰。
谁与持麦饭,一洒冢上松。
凭高酹觞酒,聊以写我胸。
彭殇同所归,百岁还相逢。
但留一寸心,不愧三尺封。
展开阅读全文
生长太平日,不识悲欢殊。
今晨入故里,万感忽启予。
人去鸟鼠乐,草长牛羊肥。
土花幸无恙,犹作颓垣娱。
平生怀古笔,拟赋东南都。
岂知桑梓地,今即咸阳墟。
欲知当日事,试问墙上乌。
安得超世网,片帆渺江湖。
擎天力尽午桥休,狐舞中庭草塞楼。
铁骑竟侵司马宅,金樵谁报子房仇。
事关气数英雄老,位易翰坤史册羞。
故旧凄凉几人在,羊昙无泪到西州。
白马扬波信有神,了知忠愤不缘身。
潮头却向西陵出,犹为君王击越人。
诡御羞禽获,随车忍兽呼。
为敺须桀纣,况逐欠陈吾。
展开阅读全文
秋风动江臯,吹落鸥鹭影。
先生江湖心,收作目中景。
庭深树阴好,门掩禽语静。
一声寂寞中,恍若隔人境。
胸中兵十万,临敌暇且整。
歛之塞成臯,纵去举鄢郢。
仆方栖会稽,蹇足未得骋。
中原倘相逢,亦有凭轼请。
入眼溪山亦世情,故人无复旧家声。
卖刀未得逢龚遂,置体那知为穆生。
相鼠聊为庆封赠,巨牛应待老瞒烹。
倘无听雨连床乐,惭愧先□冒暑行。
天末雄风卷白波,玉舟既晓泛银河。
不知瑞入耕畴未,但觉寒生客路多。
四海尽宽胡至此,一丘无分欲如何。
只因岁晚嘉禾道,剩要先生赋七歌。
竹叶垂黄雨露偏,羞缘买赋费金钱。
有缘会有承恩日,莫遣峨眉减去年。
六月茫茫天昼昏,泾清渭濁不须分。
安能夜踏文城雪,只合朝看太华云。
异日亲曾拜黄石,他年应有好玄文。
人间无著欣髯处,天姥峰头一唤君。