短语长言总勿疑,相交动是隔年期。坐来竹雨初晴定,看到松云欲尽时。
雪后孤芳谁复惜,空中灵响妙难思。山花满眼春将半,莫厌从容步履迟。
君去齐云莫漫回,好依仙境结灵胎。山开宫观疑金阙,云捧香炉出玉台。
羽化有缘天上去,神游还向世间来。臞儒自昔居山泽,坐老尘凡空自哀。
一榻高悬入翠微,故人情重不相违。烟霞烂熳新樵径,水石荒凉旧钓矶。
灵草飘香林有主,金炉分焰座生辉。神仙自在人间世,曾约秋清款素扉。
十年寝瘵负遗经,羞见生朝客满庭。谩灼膏肓驱二竖,懒从磨蝎问三星。
病逢竹叶疑无分,老插花枝亦暂馨。安得如翁耆且逸,尊前长对舞衣青。
学传东阜旧家声,稷下兰陵独老成。前辈仪刑观晚节,后生狂狷异中行。
童颜肯信童心在,鹤发偏宜鹤梦清。吾郡斯文应不坠,藤溪溪上月常明。
西征千骥筦秋云,父老壶浆昔迓迎。闻道山阴空返棹,恒应河内合留君。
酒倾练带来称寿,碑压花屏待策勋。但愿福星长在郡,春生四野乐耕耘。
麟出非时祗漫伤,书成世乱孰为祥。石盘穿透能辞钝,宝藏尘埋自发光。
千载有人非晚遇,名山何处可深藏。流传未广惭推予,酱瓿谁家正倚墙。
烟销甲第是豪奢,苟美蜗居岂尚华。扬子苦贫犹有宅,杜陵遭难久无家。
续将貂尾元非旧,拆补天功岂有涯。追远敬宗惭未就,新诗合与广筵誇。
嘉谟硕策合居中,出入宣劳属望隆。才驾六轺归蓟北,还飞双旆去河东。
晋侯旧赐提封远,汉相新瞻礼秩崇。廊庙待公归补衮,边陲暂遣播皇风。
清忠自合侍宸旒,方面频看寄远猷。西迈新闻分陕重,东归共识相齐优。
藩垣势合雄图遂,竹帛功成壮志酬。回首蓬莱云海上,金陵千古帝王州。