樱云冷压银漪边,春满了,澄湖面。十二瑶峰来阆苑,眉痕敛黛,霞痕渲雪,山也如花艳。
登楼懒赋王郎怨。回首神州似天远。休道年年飘泊惯。
随风去住,随波舒卷,人也如鸥倦。
春晚,春晚,弱絮轻花飞满。朱楼欢度华年,暮暮朝朝管弦。
弦管,弦管,底事哀音撩乱。
风潇潇,雨潇潇,天末秋魂不可招,凄凉渡晚潮。
醒无聊,睡无聊,闲倚江楼擪玉箫,红灯影自摇。
春睡起,先探阴晴天气。帘卷春空天似水,晓云拖凤尾。
架上乱书慵理,且向小栏闲倚。鸟踏庭花飞更坠,满枝红雨碎。
倦枕欹愁,重衾滞梦,小楼深锁春寒。笙歌绕院,咫尺送喧阗。
想见华筵初散,怎禁得、酒冷香残。空剩了,深宵暗雨,淅沥洗馀欢。
愁看,佳丽地,帷灯匣剑,玉敦珠槃。怕人事年光,一样阑珊。
慢说霓裳调好,秋坟唱、禅味同参。疏帘外,银澜弄晓,江上数峰闲。
深院愔愔。破苔痕,寂寞独寻幽径。东风僝僽,还共晚烟吹暝。
缟衣轻曳,问谁向、玉阑偷凭。惊认作、粉魅窥人,却是老梅摇影。
孤芳素心堪印。奈花非解语,闷怀难讯。疏枝残雪,寒到翠禽都噤。
低徊往事,忆情话、小窗灯晕。知甚处、驿使重逢,暗香折赠。
云气满乾坤,做尽荒寒高洁。一寸盈盈小影,入乱峰层叠。
万松排翠接遥天,天籁也沉寂。未忍游踪远去,怕诗魂孤绝。
金丝织。春衫织就金鸂鶒。金鸂鶒,舞场初试。万波回睩。
旧欢如梦休重说,秾华忏尽今非昨。今非昨,白莲香里,缟衣参佛。
警银屏好梦,蓦别院、繁弦凄咽。试回倦眸,瀛波涵枕角。
水远烟阔。问几多金粉,大千抛遍,赚众生哀乐。秾华苦短凭谁说。
沟外桃英,篱边絮雪,旧时莺燕能识。叹流光草草,催换今昨。
黄梁乍觉。有灵犀清澈。待把閒愁怨,都忏却。仙娥破茧舒翼。
莫温黁更染,艳丝重织。望缥缈、步虚非隔。指碧落、别有星寰可许,倩魂长托。
高寒处、良夜休怯。折芙蓉、在手天风外,铢衣控鹤。
淩波学步。试扶上小舟,轻移柔橹。弱腕乍扬,已觉吟魂消银浦。
低昂一叶从回溯。似蘸渌、蜻蜓栩栩。半湾新涨,盈襟绀影,悄然来去。
休误。烟霞无价,供欣赏、说甚他乡吾土。几许梦痕,濯入沧浪慵回顾。
仙踪况许壶天住。尽水佩、风裳容与。西洋正恋瑶峰。
赤晶认取。