璁珑浮阙定星光,河汉风清有报章。
秋水岸移新钓舫,藕花洲拂旧荷裳。
心深不灭三年字,病浅难销十步香。
剩有闲情堪弄月,西湖竹色未应凉。
奉常东署黯离居,宾从逢君兴有余。
夜馆听歌回骑晓,春城中酒落花初。
山当拄笏时看马,客过濠梁独羡鱼。
最是隔江杨柳色,乡心那惜数行书。
哀响秋江回雁声,雨霜红叶泪山城。
年来汉网人难侠,老去商歌客易惊。
贝锦动迎中使语,衣冠谁送御囚行。
长平坂狱冲星起,可是张华气不平?
卧病高斋倚葛巾,陌头何地着清真。
昼长门簿添过客,夜短窗纱减侍人。
西郡酒泉那可乞,南城冰井复无因。
惟堪梦里期心赏,竹箐花溪过酉辰。
莺逗湖南烟雨慳,吴江夜语孤舟闲。
山深薄酒易醒醉,天远轻凫难往还。
作县真如悬度国,迁官欲似飞来山。
子公帝城能忆否,下马常眠双树湾。
展开阅读全文
依阴发泉壑,开阳盛云雷。
挥珠即横厉,弭枻暂徘徊。
神媪膏云落,天孙瀵雨开。
唯王资转输,画地此萦回。
涓涓连卫潞,洒洒注河淮。
高牂刺云日,横筹傲山崖。
鲜冰敌阳至,神木斩阴来。
浮吹彻终夜,飞舰常千枚。
珠粒山东泉,藿肉江南财。
当知禹贻厥,宜歌帝念哉。
展开阅读全文
斯人负高概,情艺蔼纷饶。
触邪注冠影,雅志在公朝。
衣服近吾身,有如裘与蕉。
升蕉有凉燠,寒裘终不凋。
斯人乃可去,将无念霜朝。
西回太行轴,南纵广陵桡。
有客从琅琊,从君独酌谣。
巾带若山人,玉钩横在腰。
他人富贵媚,斯人贫贱骄。
山中读道书,玉女时相娇。
但令有真骨,数至自飘飖。
灵阿发昭辉,逸驾动鸣椒。
云冥深秀资,霞延仙隐标。
庶反山中驾,聊用倚逍遥。
展开阅读全文
太常东署中,五年足栖集。
南风多爽昪,春梅未湫湿。
儿子此生成,琴书此敦习。
逼迫徙詹事,后者来何急。
出门别井灶,致词如欲泣。
临去几回首,向后恒过入。
昔作主人居,今向宾阶揖。
已悲题字灭,稍呀新堂葺。
触迹有思存,循年真怅悒。
旧隶犹瞻叩,比邻都问及。
坐深难可留,檐庭去犹立。
百年浑似此,前人互通执。
弱心诚自嗤,怀来非可戢。
展开阅读全文
邑子久崖柴,长者亦摇簸。
含沙吹几度,鬼弹落一个。
大有拊心叹,不浅知音和。
参差反舌流,倏忽箕星过。
幸免青蝇吊,厌听迁莺贺。
贱子亦如人,壮心委豪惰。
文章好惊俗,曲度自教作。
贪看绣夹舞,贯沓花枝卧。
对人时欠伸,说事偶涕唾。
眠睡忽起笑,宴集常背坐。
敢有轻薄情,祇缘迂僻过。
一命淹陵署,六岁逢都课。
浮噪今已免,不谨前当坐。
有口视三缄,无心嗔八座。
骨相会偏奇,生辰或孤破。
吾心少曲折,古人多顿挫。
脱落慕仙才,点掇希王佐。
咄咄竟何成,冉冉谁能那!
展开阅读全文
我辰建辛酉,肃皇岁庚戌。
初生手有文,清羸故多疾。
自脱尊慈腹,展转太母膝。
剪角书上口,过目了可帙。
家君有明教,太父能阴骘。
童子诸生中,俊气万人一。
弱冠精华开,上路风云出。
留名佳丽城,希心游侠窟。
历落在世事,慷慨趋王术。
神州虽大局,数着亦可毕。
了此足高谢,别有烟霞质。
何悟星岁迟,去此春华疾。
陪畿非要津,奉常稍中秩。
几时六百石,吾生三十七。
壮心若流水,幽意似秋日。
兴至期上书,媒劳中阁笔。
常恐古人先,乃与今人匹。