秋交伏穷殊未凉,避暑却过湖东庄。梧桐下影忽复薄,络纬作声何太长。
身本无能合教懒,鬓不为愁还自苍。未怕邻翁约做社,香粳紫秫皆登场。
木天清绝称劬书,何处斋轩更此如。乳燕梦閒人莫到,绿槐风细碧窗虚。
故园梅树开花未,颇怪南枝入梦勤。此梦定知何处应,画中逢见笛中闻。
谪仙佯醉上天时,采石江头捉月骑。千古何从见颜色,夜深江月正堪疑。
一官遥郡乞身回,旧业南湖只钓台。今日湖滨黯风雪,岂堪还见白鸥来。
几时不得巴东信,江郡红梅已复新。走傍长亭求驿使,为传临水一枝春。
缘村乞树绕园栽,红白花教取次开。培筑未周风雪到,拥蓑编箔夜深回。
来迎官吏说横州,遥立苍厓石上头。也欲乘高閒纵目,黄昏风雨暗江楼。
东村有松桧,西村满杨柳。我家住村东,来往村西久。
浮阳起郊原,游衍及亲友。取荫东西村,常倒尊中酒。
风霜倏摧厉,此意遂相负。吾庐翳松桧,摇落殊未有。
孟冬天气肃,朝霜被芜莱。寒泉细无声,鹈晙鸣何哀。
迟迟岁华晚,芳意忽已摧。抚景生感伤,幽思何能裁。