薄暮到山城,神疲耳欲鸣。
抛书从叶乱,惜烛任花生。
宝铗寒留影,陶瓶细作声。
怀人不成寐,听彻短长更。
旸谷东风起,春声动地来。
老怀惊岁迈,病骨爱阳回。
碧涧看瑶草,清芳嗅蚤梅。
厢人送春犊,一笑绿尊开。
梦野台东地,山人池上园。
馔分鱼食惯,衣碍果枝繁。
莺树新簧发,鸥沙古篆存。
水南题品在,野趣溢清言。
林巷仍逃俗,结茅池上台。
果花从牖入,巢鸟隔江回。
径僻苔全合,风徐萍半开。
偶嗔双舞鹤,晓践菊塍颓。
篷门未款鹤先知,已有园深出应迟。
松径路晞行药后,藕汀风动纳凉时。
夜仍秉烛翻疑梦,春许看花更作期。
休倚清时催病客,新文容有《北山移》。
书签药裹近藜床,睡起虚斋日正长。
科斗池塘古文字,仓庚庭院沸笙簧。
林阴坐久衣裾润,花径行多屐齿香。
病得赐骸耽胜事,拟将芹曝报吾皇。
寒日趁天无约摸,短长那遣忙人觉。
汉宫相语惊翠娥,绣线朝来添几何。
昭阳宫门在何处,岁晚无由通线路。
凭谁却问承恩人,远近何如天度数。
展开阅读全文
东村有松桧,西村满杨柳。
我家住村东,来往村西久。
浮阳起郊原,游衍及亲友。
取荫东西村,常倒尊中酒。
风霜倏摧厉,此意遂相负。
吾庐翳松桧,摇落殊未有。¤
展开阅读全文
庭皋鸣落木,游人感秋风。
援琴起中夜,鲜复襟期同。
寒蛩响檐侧,高雁翔云中。
鸡鸣戒行李,微日东窗红。
游从集盘榼,酒尽情未终。
行人难久留,矫首成西东。
愿言尺素书,岁岁常相通。
晋室失其驭,所资惟贤豪。谢公负雅量,人士归皋牢。
声乐自满耳,举世方惊涛。安能缩首尾,共作寒虫号。
清颜照木石,东山为增高。肥水了大事,馀算曾无劳。
高崧岂具眼,嘲戏同儿曹。