展开阅读全文
渭水载残日,金蛇烂西游。
分光到岩阿,我我岩之幽。
平田豁万里,紫烟日边浮。
参差野人居,明灭芦花洲。
复岭下回抱,攒峰上森稠。
大松纷仰干,数至几万休。
崇冈草一无,鳌背阔且修。
扶藜立背端,烈烈长风遒。
郁勃当此时,尚从随风流。
壮观不可言,何山敢同仇。
西方金屈蟠,气发难自收。
化作神秀区,厌低四岳头。
吾今幸何深,顿惬半世谋。
明当过南峰,今宵且夷犹。
寻诗志所历,一毛于九牛。
万松深处敝彤扉,绕殿笙簧步懒移。
忽见满庭金琐碎,一齐忘却听声时。
庐山秀在外,华山秀在里。
要识真面目,即彼铁锁是。
铁锁悬当云上头,纵横曲直是谁谋。
吾今判著浮生去,不见神奇不罢休。
弃瓢者厌喧,听松者嫌静。
两翁总多事,未到相忘境。
与物同委蛇,妙于无所期。
此泉如此人不齐,道士弗爱我爱之。
我欲赋诗泉上题,道士笑云泉不知。
白练银河与白龙,竞搜幽语斗新工。
我心要斗无搜处,移入玲珑窈眇中。
微涟不动见容成,忘却蝉鸣与鸟鸣。
忽有小风轻飐过,暗移清影上岩屏。
裂石为关似洞门,天慳神秀此相分。
不曾临涧先眠石,未暇登峰且看云。
鸟哢只从中界断,松声专许上方闻。
谁人更似周征士,不怕钟山孔氏文。
展开阅读全文
金仙不可觅,徙倚娑罗阴。
壁底野情重,峰端烟树深。
暗凭悬锁处,遥寄上云心。
待念飞黄子,忘形却试寻。
铁锁高悬直壁青,上方形胜杳冥冥。
西玄空通隔世路,金仙已跨摩云翎。
觱沸音中怅年晚,娑罗影里问谁经。
爱河未上超然岸,只到峰根看画屏。
寻常笑疑客,病自杯方始。
败叶卒一鸣,摄吾县藤里。
泠风分翏翏,送过回峦趾。
三樵适相遇,问去青柯几。
含笑了无言,飘然自歌起。
不识青柯义,崎崟独此平。
山当攀锁处,微觉有松声。
古殿云来往,游人鸟送迎。
神祇香火断,连我困肠鸣。