踰湖秋晚上方游,兰棹遥停白鹭洲。云破觚棱金雀现,雨馀涧水玉虹流。
紫檀爇鼎僧延款,绿醑浮杯客献酬。醉后陶然忘荷锸,疏狂我亦晋时刘。
湿云遮断好峰峦,斗酒呼来且尽欢。养鸭人家春水满,落梅天气午风寒。
君醒陡觉衣裳薄,我醉宁知宇宙宽。閒却银筝多少曲,红楼船上几时弹。
湖水㴠秋分外清,兰舟荡漾入空明。香消冷瓣红蕖坠,雪飐晴丝白鹭惊。
老眼看山聊舣棹,小鬟催酒不停筝。胜游岂独坡仙辈,落日西风无限情。
涌金门外新亭好,得共群贤尽日娱。白藕褪花秋欲近,绿筠交叶暑全无。
衣浮爽气龙收雨,镜破澄光鹭点湖。回首凤城扶醉入,漏声催晚急铜壶。
天人剪水落云端,直上危坡纵远观。万竹无声银凤立,千峰有势玉龙蟠。
已将奇事占麰麦,更揽清华入肺肝。谁倚东风吹短笛,梅花初放不禁寒。
翠怯春寒叶未高,玲珑石畔托根牢。晓来记得题新句,露湿先生紫兔毫。
溶溶新水碧於苔,风静菱花几个开。小艇不知何处客,载将秋色过溪来。
断冰漾漾立閒鸥,偶尔看山到渡头。浊酒一壶随处醉,老夫不典鹔鹴裘。
登楼四望白模糊,直北天高是帝都。想得征西貔虎士,玉门关外破匈奴。
东家酒熟纻旗悬,费尽床头子母钱。贵贱交游元不少,夜深谁泛剡溪船。