去年手种十株梅。而今犹未开。山翁一日走千回。今朝蝶也来。
高树杪,暗香微。慳香越恼怀。更烧银烛引春回。英英露粉腮。
屈指瓜期犹渺渺。羡子征鞍,去上长安道。到得故园春正好。桃腮杏脸迎门笑。闻道难兄登显要。雁子云宵,花萼应同调。旧恨新愁须拼了。功名趁取方年少。
展颦蛾。抹流波。并插玲珑碧玉梭。松分两髻螺。晓霜和。冻轻呵。拍罢阳春白雪歌。偎人春意多。
名花无影迹,寒气日凄凉。人间千万树,歇芬芳。紫微宫女,仙驭降霓裳。名在仙班簿,不属尘凡,洞天密锁云窗。遗珰连宝珥,人间识天香。凝寒承雨露,傲冰霜。凌仙仙子,邂逅水云乡。更约南枝友,游遍江南,共归三岛扶桑。
天气暖。开了荼一半。红日迟迟风拂面。阶前花影乱。俊雅风流不见。定被莺花留恋。千尺游丝舒又罥。系人心上线。
倚阑观四远。近有客登临,故相磨难。山形欠舒展。小峰峦云树,晦明更变。江淮楚甸。又何曾、分明在眼。但临深、自觉身高,未可便名博见。休辨。吾心乐处,不要他人,共同称善。痴儿浅浅。因他谩说一遍。问还知宴坐,回光收视,大地河山尽现。待於中、会得些时,举觞奉劝。
小立危亭,风惨淡、斜阳满目。望渺渺、湘江一派,楚山千簇。芳草连云迷远树,断霞散绮飞孤鹜。感骚人、赋客向来词,愁如束。
嗟远宦,甘微粟。惊世事,伤浮俗。且经营一醉,未怀荣辱。君不见、渊明归去后,一觞自泛东篱菊。仰高风、寂寞奠生刍,人如玉。
忆惜西来,春已暮、馀寒犹力。正迤逦、登山临水,未磋行役。云笈偶寻高士传,桃川又访秦人迹。向此时、游宦兴阑珊,归无策。归计定,归心追。惊换岁,犹为客。还怅望、家山千里,迥无消息。□□不堪泥路远,烟林赖有梅花白。为孤芳、领略岁寒情,谁人识。
年年腊後见冰姑。玉肌肤。点琼酥。不老花荣,经岁转敷腴。向背稀稠如画里,明月下、影疏疏。江南有客问征途。寄音书。定来无。且傍盆池,巧石倚浮图。静对北山林处士,妆点就、小西湖。
一钩新月下庭西。绣帘低。漏声迟。小宴幽欢,依约似当时。娇盼注人都不语,眉黛蹙,鬓云敧。街槐阴下玉骢嘶。苦相催。醉中归。可惜明朝,秋色满东篱。只恐又成轻别也,情脉脉,恨凄凄。