身后传芳自古难,回头一笑旅空山。
飞时莫过妆台去,只可诗人笔砚间。
肠刳馀得龟皮在,意懒羞将粉面开。
莫笑老身柴立骨,年时几费抹涂来。
枝枝六出试新妆,色界何曾识许香。
只道单传餐玉诀,不知还解服硫黄。
雪里孤根久屈蟠,岩前古貌太高寒。
老来想不为故广,免被人将粪土看。
雪立孤标不受霾,世间浪蕊等浮埃。
清高已是无俦伍,更向群山顶上开。
懒将冰萼试红妆,也不随宜传{左虫右葛}黄。
当日琼林消息断,绿衣犹带旧时香。
危甍连绮百千株,人去莺飞半朵无。
太白莫嗟金谷树,绛霄楼外亦平芜。
谩说师雄醉月边,稚川曾隐此山巅。
料伊不是丹砂力,只服梅花换得仙。
担头挑得几枝斜,过我西湖处士家。
莫向侯门高索价,贵人多爱牡丹花。
深村古木路三叉,路外溪流溪外沙。
背水短篱花似雪,遥知不是四娘家。