华构沦亡几百年,云津风月故依然。天留嘉定文章在,应把贻谋启后贤。
簜节煌煌照楚山,天曹何事落人间。要知沿路官员好,须到萍乡县里还。
三年宪府同怀抱,此日离亭惜解携。回首建溪溪上路,春山随处鹧鸪啼。
澄清未了旬宣去,玉节星轺出富沙。行李几扛书籍外,不将一物度仙霞。
黄鹂啼老绿杨树,萋萋草满王孙路。落红无数点苍苔,九十春光倏将暮。
东君何事驾言回,典衣且尽花前杯。殷勤相送共一醉,后会又是明年来。
别离不用伤怀抱,四时代序天之道。君不见功成名遂便拂衣,汉家疏傅辞荣早。
细葛香罗试新暑,太平时节逢重午。五兵辟尽百邪消,不用钗符悬艾虎。
九重天上宴芳辰,菖蒲香泛宫壶春。青青孤叶包金黍,玉盆满贮颁群臣。
小臣何幸遭明主,承恩共醉薰风里。愿题官帖献新诗,纳忠窃效欧阳子。
祝融南来司火令,大地郁蒸如坐甑。蓬莱宫中夏日长,南薰有歌思解愠。
尚方新造宫扇成,削玉裁云形制精。内侍传宣赐卿士,一挥顿觉炎尘清。
鲁公诗句平生志,愿与君王除酷吏。安得牧守皆循良,远播仁风慰黎庶。
单于猎骑惊云中,羽书夜入甘泉宫。君王抚髀思颇牧,将军勇略千人雄。
去年征南闻凯奏,侯印腰间大如斗。今年北征初受脤,剑锋拟斫楼兰首。
铁马横行塞草春,阴山瀚海无烟尘。归来看取麒麟阁,汉家卫霍何其人。
良人早峨金豸冠,致身事主遭时艰。边人内犯烽烟起,从征一去不复还。
伟矣闺中未亡人,固穷志节金石坚。孤灯寒幌矢靡他,柏舟再续三百篇。
劬劬夙夜抚遗孤,箕裘旧业期有传。中丞位望光前烈,几经断织丸熊连。
镜鸾孤飞四十年,官原宿草迷寒烟。归去九泉重执手,此生端不负所天。
呜呼,夫死国兮妇死夫,忠贞两全谁与俱。铭章昭垂千百载,燕许大笔春秋书。
皇明右文治,闾巷兴胶庠。桥门集多士,冠佩纷跄跄。
少窥夫子宫,巍巍数仞墙。仰钻靡所得,矻矻穷十霜。
剽窃糟粕馀,乘时幸飞翔。释褐谒阶墀,对越俨洋洋。
采蘋荐溪毛,执爵灌椒觞。百拜举彝典,报本那可忘。
平生迂腐心,峨冠讲虞唐。曰兹筮仕初,矢心思激昂。
金石励名节,忠孝恒自将。期不负明训,允以酬君王。