二饮停杯歌二歌,西风短发任婆娑。四时佳兴俱堪赏,谁道当秋百感多。
一饮初歌第一歌,乾坤万物属中和。醉乡能发天然乐,况复幽人情兴多。
万树红芳带露残,独怜黄菊对霜看。东君不与花为主,一任西风落砌寒。
浩气还太虚,丹心照万古。生前未了事,留与后人补。
天王自圣明,制度高千古。平生未报恩,留作忠魂补。
万里河山俱帝业,如何谋计只神京。备边自是千年计,塞外谁人筑五城。
病急须从标上治,如何缓处用工夫。庸医费尽箧中药,待得良医药有无。
逐日课程惟有睡,百年勋业本无心。圣君赐我安闲地,好做羲皇世上人。
一息若存还报主,万年不死是吾心。于今秖合昏昏睡,笑杀当时勋业人。
疏懒百年还旧癖,功名此日负初心。本来面目频频照,恐落寰中第二人。