梨花满院读书声,竹马儿童自送迎。共说东风吹雨散,山翁今日作清明。
水边花雾晓氤氲,春入西湖两岸深。冶叶倡条他自媚,朽株枯木我何心。
鞦韆索转朱楼角,博塞声喧碧柳阴。年少故人方感慨,未应从俗强浮沉。
君与田苏即旧游,我于交分亦绸缪。二年隔绝黄泉下,
尽日悲凉曲水头。鸥鸟似能齐物理,杏花疑欲伴人愁。
寡妻稚子应寒食,遥望江陵一泪流。
寂寞扬雄宅,鸱夷载酒来。钻榆试春火,切桂暖晨杯。
芳蕊何须菊,香梢尚有梅。自惭非叔夜,聊学玉山颓。
已过寒食节,况值落花天。对雨情无限,思亲泪泫然。
丘墟迷草莽,天地惨风烟。有鸟来何处,哀鸣向我前。
柳色满河堤,春沙不作泥。家家踏青去,处处听莺啼。
翠幄凌风迥,香车簇道齐。扬雄甘寂寞,载酒问幽栖。
祠庙出东城,风云拱百灵。神光通御阙,天影抱彤庭。
隙地多幽事,芳辰聚德星。道人偏爱客,更许制茅亭。
宫馆凭孤旷,幽林眼底生。药畦晨露重,茶灶午风轻。
酒许麻姑送,羹从海客烹。乡心劳想像,便欲棹舟行。
新火营寒食,他乡展物华。暧云将燕子,春色上桃花。
自进贤人酒,何劳妓女车。平居耽野趣,未觉道林赊。
圃因春雨种,竹自昔年移。云影常依石,春泉已满池。
望中情未极,花外立多时。每动田园兴,东风长鬓丝。