紫陌新烟出汉宫,柔桑遍绿杏枝红。楼台半落梨花雨,帘幕斜吹燕子风。
物候渐随时思改,酒杯犹喜故人同。朝来亦有还家梦,无那莺声到枕中。
渺渺归帆江北渚,脉脉相望那得语。舟中贾客婵娟女,朝乐潇湘暮荆楚。
我欲招之问计然,浮名唾去如飘烟。买鱼沽酒啸俦侣,槌鼓弄笛凋残年。
花开如雨柳如烟,风景虽奇节序迁。儿女不知春渐晚,隔墙犹自弄鞦韆。
耕人扶耒语林丘,花外时时落一鸥。
欲验春来多少雨,野塘漫水可回舟。
接席生徒静不哗,先生燕坐岸巾纱。清明门外新垂柳,寂寞篱边旧种花。
争云问字扬雄宅,或是饭牛颜阖家。长安道上红尘客,得似闲居阅岁华。
家轻授鳌灵,不拟再寻盟。
故业成荒址,中心饮恨声。
废兴犹反掌,今古总伤情。
最是初闻处,令人沾欲倾。
一去山中廿二年,重来有约意茫然。
穷居笑我顽同石,文事多君彩印根。
今日开山作宗祖,向来弹铗等风烟。
馀龄胜喜游从乐,更结青鸟白鹤缘。
夏至老秧含寸荑,平田回回不敢犁。
群农无计相聚泣,欲将泪点和乾泥。
祠山今古同一敬,签封分明指休证。
传言杯珓三日期,注绠翻车连晓暝。
龙神波后何惨怆,昔睡今醒喜萧爽。
人云天上行水曹,取此化权如反掌。
浙河以东尽淮壖,哀哉震泽几为原。
愿王顿首玉帝前,请赐此雨周无偏。
百念蹉跎总未成,世途深恐误平生。中宵拥被依墙坐,默数邻鸡报五更。
种植由先世,秋香尚满庭。琼柯交碎影,金粟带馀馨。
雨露沾天泽,根株占地灵。重荣应有自,当户正青青。