方池水影薄,曲槛鸟声娇。
鸾镜红绵冷,蛾眉翠黛消。
冶容舒嫩萼,幽思结柔条。
纖指收花露,轻将雪粉调。
恨别春归酒满杯,残芳缭绕旧亭台。
不甘淑景随风便,刚被炎光继日催。
弱柳绿浓还易合,夭桃红尽更难开。
明年复与君相约,重道阳和早到来。
弱柳摇烟落絮轻,绿阴初长小池平。
杜鹃处处催春急,不是东风太薄情。
绿阴青子渐能佳,杨柳深藏三四鸦。
春有余情无处著,林边野草亦开花。
童童山上松,条条风中柳。四时一以化,贞脆随所守。
人生天地间,苦无金石寿。阴阳不停驭,霜露变林薮。
小人羡荣利,志士耻升斗。余生三十年,碌碌犹奔走。
探海斩妖蛟,利剑不在手。侧身视风尘,哀歌对樽酒。
明月写素心,孤云结良友。曾许稷契俦,羞居管晏后。
进未奋功名,退非耕畎亩。一身半浮沉,百年任休咎。
今古浩无涯,悠悠叹白首。
春山扫翠春云浓,曲尘待飏催花风。明湖淰淰舒卵色,时节恰在中和中。
西园置酒值清暇,联辉花萼停红。高襟各自屏轩盖,接席特许陪章逢。
山房奥旷身未到,洞壑䆗窱莎丰茸。架标签轴杂缃缥,案登卣献兼瓷铜。
须臾张镫奏新乐,乐句乃本香山翁。金钗钿合致缱绻,山海碧落追鸿濛。
可信古诗皆入曲,《关雎》、《殷武》谐徵宫。人言是日佛出世,八关盛会喧儿童。
流传小说谁复订,当歌且对氍毹红。泛杯醲醁色潋滟,挂栏初魄光朦胧。
礼宽意优衔感重,辰良景美言欢同。曲终上马各归舍,明发听漏趋铜龙。
山中宰相任游嬉,兵困襄樊已失机。半壁笙歌荒蟀闹,华堂镫火暮萤飞。
藏春有坞书空积,输币无灵计总非。凄绝木棉庵里月,幽魂千里未能归。
朝亦不如意,暮亦不如意。今日只如此,来日复何异。
一欢强欲谋,百忧已先至。乃至尘网苦,动辄心万计。
高轩与华冕,傥来亦如寄。规规必欲求,愈劳终不遂。
善哉荣
兰焰芳芬彻晓开,珠光新霭映人来。歌迎甲夜催银管,影动繁星缀玉台。别有朱门春澹荡,不妨芝火翠崔嵬。此时月色同沾醉,何处游轮陌上回。
为余传语岭头云,君自无心笑我勤。
我亦暂来称使者,眼看官职似看君。