驱马陟阴山。山高马不前。
往问阴山候。劲虏在燕然。
戎车无停轨。旌旆屡徂迁。
仰凭积雪岩。俯涉坚冰川。
冬来秋未反。去家邈以绵。
猃狁亮未夷。征人岂徒旋。
末德争先鸣。凶器无两全。
师克薄赏行。军没微躯捐。
将遵甘陈迹。收功单于旃。
振旅劳归士。受爵藁街传。
手托东南半壁天,向天捧诏下搜贤。
尘沙骑鹤征鸿倦,衢道乘鸾病骥先。
玉陛九重将玉立,珠帘十昊看珠联。
状元宰相平生事,雅意中原愿执鞭。
渥窪天马倈,虎脊而龙膺。
追电籋浮云,灭没如流星。
络以黄金鞿,闲之白玉京。
王良骖帝御,望舒引前旌。
朝踏交河冰,暮清瀚海尘。
归憩华山阳,谈笑静甲兵。
胡为刍豆拘,下与驽骀并。
羊肠困九折,盐车絷长缨。
悬金方市骏,引脰聊一鸣。
伯乐肯回顾,价其十倍增。
南国有美人,高楼城南端。问年如罗敷,生小有令颜。
三月蚕苦饥,不辞采桑艰。春风如有意,吹遇南陌间。
何以赠美人,骊龙颔下珠。团圞似明月,照耀合欢襦。
美人意不然,为怜采深渊。何以赠美人,秋江多芙蓉。
盈盈艳云髻,灼灼辉玉容。美人意不嘉,为怜非春花。
何以赠美人,荆山一片玉。裁为约指环,素手绝尘俗。
美人意不欲,为怜曾刖足。相见欲相亲,曷以将我怀。
粉黛君自有,我情非所谐。徘徊思所赠,安得情非乘。
我欲陈此曲,归来抚素琴。弹作陌上桑,慷慨有馀音。
江上见危矶,人形立翠微。妾来终日望,夫去几时归。明月空悬镜,苍苔漫补衣。可怜双泪眼,千古断斜晖。
嫁得萧郎不恋家,几年流落在天涯。满怀多少伤春事,嫌杀门前叫卖花。
朝来一阵无情雨,敲得庭花半欲残。燕子不知人冷落,飞来帘底避春寒。
百日织綵丝,一朝停杼机。机中有双凤,化作天边衣。
使人马如风,诚不阻音徽。影响随羽翼,双双绕君飞。
行人岂愿行,不怨不知归。所怨天尽处,何人见光辉。
女萝寄青松,绿蔓花绵绵。三五定君婚,结发早移天。肃肃羔雁礼,泠泠琴瑟篇。恭承采蘩祀,敢效同车贤。皎日不留景,良辰如逝川。愁心忽移爱,花貌无归妍。翠袖皓珠粉,碧阶封绿钱。新人易如玉,废瑟难为弦。寄谢蕣华木,荣君香阁前。岂无摇落苦,贵与根蒂连。希君旧光景,照妾薄暮年。
重锦化为泥,翦刀误人事。夜裁远道书,翦破相思字。
妾心不自信,远道终难寄。客心固多疑,肯信非人意。
万里不言远,归书长相次。可即由此书,空房□忌讳。