骏马骄嘶懒著鞭,晚凉骑过御楼前。宫娥不识中书令,借问谁家美少年。
歌云笑电满三年,较似愁眉第一妍。合德房栊开晓雪,丽华轩槛倚秋烟。
奇香百蕴汤泉试,佳果同心驿骑传。不是慧心争解妒,敝衣遥望也潸然。
江月上秋衣,来敲远寺扉。
栖禽惊客至,睡仆讶僧归。
钟度行廊尽,灯留浴院微。
非无招旅馆,禅寂愿相依。
仙经著灵药,兹品上不刊。
服之岁月久,衰羸反童颜。
岩居有幽子,乘时劚苍山。
溪泉濯之洁,秋阳暴而乾。
九蒸达晨夜,候火不敢安。
持之落城市,谁复著眼看。
富贵异所嗜,口腹穷甘酸。
贫贱固不暇,锥刀乃其干。
坐使至灵物,委弃同草菅。
惟君冲旷士,敦然守高间。
食之易为力,天和中自完。
故以此为馈,其容几一箪。
报我三百言,浩浩驰波澜。
何以喻珍重,如获不死丹。
方当烦燠时,把玩毛骨寒。
他年灵气成,与子骖双莺。
买赋嗟何及,春风惹恨偏。楼头看柳色,偷唱想夫怜。
膏沐徒为理,长宵恨有馀。罗衣新染泪,明月怨离居。
露下瑶阶冷,流萤湿不飞。长门今夜月,特地上秋衣。
易拔苍龙角,难参宝胜禅。
林泉饱枯涩,烟月唱清绵。
笑出黄龙手,慵扶阿卯肩。
持刀欺寡妇,盗佛铸私钱。
月黑踰城夜,风高放火天。
解嗤招觉老,担屎污心田。
玉阶草色上窗纱,深锁葳蕤隔翠华。添罢晚妆无一事,白樱桃下试琵琶。
昨夜春风拂苑墙,三千南内斗红妆。朝来凤辇花前过,报道君王入上阳。