杂虏客来齐,时作在角抵。扬鞭渡易水,直至龙城西。
日昏笳乱动,天曙马争嘶。不能通瀚海,无面见三齐。
马蹄京洛岐,复此少闲时。老积沧洲梦,秋乖白阁期。平生五字句,一夕满头丝。把向侯门去,侯门未可知。
十里南来道,初逢第一州。
地因苏子重,江替老瞒羞。
路转淮山□,天开楚岸浮。
吾无赤壁赋,聊亦驾扁舟。
促织来何处,秋风暗与期。苦吟人不解,多恨尔如知。
独枕难安夜,寒衣欲及时。凌晨揽清镜,一半巳成丝。
江北不如南地暖,江南好断北人肠。
燕脂桃颊梨花粉,共作寒梅一面妆。
玉台凌(líng)霞秀,王母怡妙颜。
天地共俱生,不知几何年。
灵化无穷已,馆宇非一山。
高酣(hān)发新谣,宁效俗中言!
玉台灵秀出云霞,王母安适美容颜。
天地与之共俱生,不知岁月几多年。
神灵变化无穷尽,仙馆很多非一山。
高会酣饮唱新谣,哪像世俗凡语言!
玉台:玉山上的瑶台,即西王母的居处。凌霞:高出云霞之上。秀:灵秀,秀美。怡:安适愉快,和悦。妙颜:容颜美妙。
天地共俱生:谓王母与天地同生。几何年:多少岁。
灵化:神灵变化。无穷已:没有穷尽。
侬(nóng)家鹦(yīng)鹉(wǔ)洲边住,是个不识字渔父。浪花中一叶扁(piān)舟,睡煞(shà)江南烟雨。
觉来时满眼青山暮,抖擞绿蓑(suō)归去。算从前错怨天公,甚也有安排我处。
我家在鹦鹉洲边住,是一个不识字的打鱼人。我在波涛中一叶扁舟上睡着了,外面下着大雨。
醒来时感到满眼青山都染上了暮色。抖擞绿蓑衣要回家去了。就算我从前错怪了天公,他也安排我做了渔翁啊。
鹦鹉曲:原名(黑漆弩),后因本曲首句易名为鹦鹉曲。侬:我,吴地方言。鹦鹉洲:在今昔对比武汉市汉阳西南长江中,后被江水冲没。此乃泛指。睡煞:睡得香甜沉酣。煞,甚极。烟雨:烟雾般的濛濛细雨。
抖擞:此作抖动、振动。甚也有:真也有,正也有。
胡姬春酒店,弦管夜锵锵。红l1铺新月,貂裘坐薄霜。
玉盘初鲙鲤,金鼎正烹羊。上客无劳散,听歌乐世娘。
父兄果能贤,子弟之所托。我生既不才,不足为汝学。
但颇好古书,口能辨纯驳。以古證于今,今人陷沟壑。
不慕笃天伦,智力日相角。匪因财货生,即由妻子作。
不慕农商业,飘飘日嬉谑。呼卢猎毛虫,弯弓落蜚雀。
不读圣贤书,甘心染污浊。戏同牧猪奴,反以为真乐。
不慕亲仁贤,日夜耽糟粕。蚁聚高阳徒,士远如孤鹤。
凡此今人行,为害胜鸩药。所志流卑污,惟家日萧索。
臭名播远近,闻者皆惭怍。劝尔效田荆,诫尔阋墙恶。
劝尔慕伯高,诫尔勿浮薄。劝尔读陶戒,诫尔勿樗博。
劝尔读初筵,诫尔勿酣酌。不见江上潮,一退日以涸。
不见日下冰,一消日以铄。不见地上土,一崩日以削。
不见园中花,一衰日以落。世事总如此,在人自知觉。
尔宜深究图,无徒轻诺诺。
去年花时我入闱,琳琅万卷手自披。拟收珊瑚归铁网,岂知沧海明珠遗。
暗中何必无朱衣,五色到眼终迷离。但凭玉尺定去取,得者固喜失者悲。
劝君酒酣且莫悲,蛟龙腾跃会有时。东坡偶然失李廌,永叔毕竟成刘几。
我今奉使日鞅掌,黄金台畔驰征騑。闻君挟策来京师,一时声誉满帝畿。
又闻试官得宗匠,骏马惟有孙阳知。如磁引铁珀拾芥,好与风雅作总持。
道逢九烈不我欺,已将柳汁染子衣。绿肥红瘦吾当归,读君杏苑看花诗。