晴晓国门通,都门蔼将发。纷纷洛阳道,南望伊川阙。
衍漾乘和风,清明送芬月。林窥二山动,水见千龛越。
罗袂罥杨丝,香桡犯苔发。群心行乐未,唯恐流芳歇。
行人侧耳听棋声,败屋残灯夜未平。满树风威随白战,半庭月色趁清明。
冥心似悟门中味,真境堪忘世上情。欲向蒲团醒大梦,东林深处问啼莺。
宦情随推移,世事分限域。帝城冠盖会,千里或咫尺。
赏僚尽英贤,了事即馀日。念我契阔情,招邀见怀忆。
春事日光辉,湖山好颜色。徐行失前骑,可望不可即。
徜徉大堤上,徙倚长桥侧。游龙䀭生花,意极反寥阒。
山房启烟扉,僧话寄禅寂。同来妙人物,高论倾历历。
朋簪忽逢会,并辔随休适。将军万金园,花竹照燕席。
高情发清旷,绝巘疲危陟。俯视天壤间,锦绣蒙山泽。
太平岂无象,黔首何知德。须臾碧云暮,过羽杯行疾。
投林暝鸦还,隔浦灯火湿。呼车各零乱,红烛明青壁。
良辰尚多欢,整整三分一。后会傥相从,前言未应食。
自从闽峤至延平,试问归涂第几程。
人向烟岚深处出,鸟依云树密边鸣。
润沾破屐春泥滑,寒入征衫晓雨晴。
多谢山家插杨柳,报侬今日是清明。
自在嬉游遍四方,不曾孤负独春光。
醉眠芳草衣裳冷,笑嚼名花齿颊香。
既是烟霞令久任,岂应风月断来章。
故人尚有閒情不,相伴湖边举一觞。
面皮如铁鬓如丝,依旧粗豪似向时。
嗜酒更拚三日醉,看花因费一春诗。
生前富贵谁能必,身后声名我不知。
且趁酴釄对醽醁,共来相与一伸眉。
清明千万家,处处是年华。榆柳芳辰火,梧桐今日花。祭祠结云绮,游陌拥香车。惆怅田郎去,原回烟树斜。
寒食春光正好夸,小筵应免负芳华。
清谈且喜交挥尘,赌酒何须要画蛇,
泼火雨余微绿润,落花风急乱红斜。
幕中有客应惆怅,今日全输太守家。
寒食春光正好誇,小筵应免负芳华。清谈且喜交挥麈,赌酒何须要画蛇。
泼火雨馀微绿润,落花风急乱红斜。幕中有客应惆怅,今日全输太守家。
独抱终天恨,思亲泪未乾。坟茔一沾洒,风木几摧残。
日落猿声急,云愁山色寒。泉台封闭后,形影梦中看。