富春县前江势奔,危楼如画俯山根。
林林人影向沙市,叶叶风帆下海门。
秋入遥空无寸翳,旱经焦土有千村。
田家正堕忧时泪,安得新酤倒瓦盆?
大山何连延,细岑若回顾。中有微径通,两村隔松雾。
平畴开朝日,宿麦半凝冱。云根脉未泄,涓流但微注。
野人篱落小,鸣鸡隐杂树。虽无泛胜书,农话眷幽素。
稍营下噀业,更羡上洄住。竹桥滑春霜,往来定非误。
春过潇湘渡,真观八景图。
云藏岳麓寺,江入洞庭湖。
晴日花争发,丰年酒易沽。
长沙十万户,游女似京都。
西京五亩园,花木秀而野。
坡仙作此诗,感事记司马。
深夜独乐堂,气象极闲雅。
晚芳相元佑,勋名动夷夏。
羽人不死居仙乡,玉函多贮长生方。试往求之隔瀛海,渺焉不免嗟汪洋。
人生百年总蜕化,累累冢并青山昂。造物偶遗自有意,莫嫌鬓雪思遮藏。
若令早暮获闻道,奚辞委骨山之阳。默数故人余有几,年来多赴松柏冈。
独我与子经丧乱,余生尚见须眉苍。老去安心耽静域,间来习静憎欢场。
闻道去年届周甲,烽烟正喜清南疆,贺客填门举寿斝,当筵尽佩茱萸囊。
先生再拜谢祝嘏,命奴置砚迎风廊。但乞吟侪作楚些,侑樽聊佐松醪香。
差免只鸡与斗酒,他年再荐桥公觞。哀吟不妨咏山鬼,醉舞共许成诗狂。
朅来往吊魏城墓,有泪暗堕棠梨旁。犹忆东风初觌面,不禁肠断悲王昌。
贤豪作达一生死,何为苦悼金蝉凉。仙亭倚酎有胜概,临风令我怀荷塘。
差年较我一岁长,久要白首浑难忘。径当放棹远相访,塔间铃语咻丁当。
扁舟东来歌扣舷,四顾云水心茫然。
蛟龙见窟不见唾,星斗满身如在天。
打鼓卖鱼江雨歇,看山濯足溪风颠。
解衣典取酒一石,醉伴忘机鸥鸟眠。
田塍常满雨常馀,绿遍溪南我独无。珍重天公不遗物,也分馀润到菖蒲。
一把新秧趁手青,轻烟漠漠雨冥冥。
东风染尽三千顷,白鹭飞来无处停。
满林黄叶鸟声稀,渡口微风拂客衣。十幅轻帆天外落,澄江如练一船归。
光武亲征血战回,举朝谁识渭川才。
熊罴果有周王卜,未必先生恋钓台。