张率东南美。
刘孺洛阳才。
揽笔便应就。
何事久迟回。
藤溪钓叟清且奇,出处不与旁人知。翛然垂钓坐溪上,下上云月相追随。
朝看溪上云,暮踏溪头月。青山绿水是生涯,红蓼丹枫共萧瑟。
有时欲写苍龙姿,雷轰电掣风雨驰。高堂素壁见挥扫,凛凛毛发寒生肌。
有时直向梅花下,弄笔摇毫恣描写。新条旧干总横斜,嫩蕊疏花亦潇洒。
藤溪钓叟非钓徒,遁世不见真良谟。得鱼沽酒唤溪友,颠倒汗漫同驩娱。
君钓藤溪鱼,我作藤溪歌。风尘澒洞豺虎出,一笑奈尔藤溪何。
淮浦水深八尺强,新城旧城如巨洋。行舟欲泊苦迷岸,居市半空惟堵墙。
浮桥锁断津吏闷,远湖口决渔人狂。顾我情非羡鱼者,临渊终日咏沧浪。
卧理随民欲问安,讣邮俄至废朝餐。
秦川旧会欢如在,汉水新书墨未乾。
丹旐已归人寂寞,素车徒有泪汍澜。
时情冷暖尤无味,一臂相知在肺肝。
历寂黄花老涧傍,不因风雨减清芳。
从教衰谢随秋草,到了能全晚节香。
赛罢祠山赛二郎,酒行明日欲祠张。
愚民可是都忘本,香火何曾到杜康。
长忆儿时二老傍,元正岁岁有风光。
搀先礼数修人事,着好衣裳侍酒觞。
回首不堪追日月,感情空叹换星霜。
尚期我老如亲老,却看儿童作节忙。
雨后前溪两岸平,云归向晚一天晴。炊烟直上风初定,瀑布高悬山欲倾。
驱犊缓鞭防路滑,钓鱼收艇倚桥横。贫家茅屋真堪羡,偏有铜壶滴漏声。
桐阴吟社忆当年,别后攀梅结数椽。
湖海有声推逸韵,弓旌不至叹遗贤。
儿收残稿能传业,自志平生不愧天。
航便双鱼无复得,夹山西望泪潺湲。
二月芳菲在水边,旅人消困亦随缘。
晴舒蝶翅初匀粉,雨压杨花未放绵。
有句自题闲处壁,无钱难买贵时船。
最怜隐者高眠地,日春风是筦弦。