柏叶萧疏柳叶黄,露华如玉缀空廊。
丹心欲共灯花结,白发偏随漏水长。
月色故园同窈窕,虫声此夜独凄凉。
寒鸦莫更啼金井,衰病能堪几断肠。
楚客旅魂惊巧夕,燕京风俗斗穿针。楼台送暑催秋扇,关塞迎寒起暮砧。
海内弟兄风雨梦,天涯儿女岁时心。乘槎莫问支机石,河汉年年此夜阴。
六省尚书第一班,两朝元老领千官。空教外国闻裴度,未见东山起谢安。
归去朝廷公望重,老来湖海路行难。兵戈此日交驰檄,将帅何时议筑坛。
两考在官当有俸,三年待次已无馀。骥虽暂展淹州佐,鹓欲成行盍内除。
湖上玄猿嗟宿草,帐中丹顶喜新雏。青冥脚脚平如砥,浩荡沧江兴弗疏。
明河此夕会双星,滓秽圆清太不经。
牛岂其然耕觳觫,女何为者嫁娉婷。
閒中但觉人间巧,老去谁邀帝子灵。
千古文章柳州事,解将蹇拙说惺惺。
海宇新生昨夜秋,更当今夕望牵牛。时还三伏凉初至,天为双星暑渐收。
千里金风旋树底,一弯银月在云头。为桥浃岁知良会,停杼深更破独愁。
羁客异乡聊问夜,佳人何处共登楼。长生殿里徵歌管,百子池边侍冕旒。
儿女双针随俗胜,江山一舄为谁留。巧心未向天孙乞,拙政空先万众忧。
海静已逢丹燧息,天清时见紫云浮。步檐转觉炎蒸尽,倚杖徐看大火流。
无限赏心羁簿领,可怜秋色远沧洲。何时风月归谈麈,廖廓同为汗漫游。
井梧一叶报秋风,看到三更月正中。星宿尽随天左转,河流直与海相通。
承学虽云浅,初心敢自轻。
飘零为禄仕,蹭蹬得诗名。
抚事悲长剑,怀人感短檠。
不堪秋雨夕,鼓角下高城。
月帐星房次第开,两情惟恐曙光催。
时人不用穿针待,没得心情送巧来。
秋近雁行稀,天高鹊夜飞。妆成应懒织,今夕渡河归。
月皎宜穿线,风轻得曝衣。来时不可觉,神验有光辉。