兵去人心定,相逢话此生。乱离俱是客,去住各含情。
沁水沉鸾影,秦台断凤声。眼中惟二子,且复醉燕城。
山抱孤城四壁青,云沙烟草夕冥冥。半天舒啸月东出,好醉美人双玉瓶。
老乘一障楚江滨,无奈星星鬓影新。
客怀情怀那似旧,忙中日月不知春。
若为经岁抛泉石,犹把非才玷缙绅。
还尽此生儿女债,盍归休下作闲人。
到处相逢是偶然,浙江湖岭屡经年。赠君颂子君休笑,我已新来不问禅。
大阮爱我诗,谓我能诗矣。我诗来无极,爱之终不已。
吾非圣者也,但智虑多耳。赐始可言诗,吾智由商起。
江波锦落寒潭清,彩舟晓发芙蓉城。中流帆影虹蜺卧,夹岸橹声鹅鹳鸣。
越裳白雉巳入贡,荒服碧鸡猫远征。秪凭一札隔岁递,未知双剑何时并。
独向高峣宿,遥闻水寺钟。疏灯青耿壁,斜月翠沉峰。
星点萤穿竹,潮音鹤舞松。明湖开晓镜,倒影木芙蓉。
北风吹霜战林樾,菊花雕零梅未发。
留君无物供吟笔,一炷沉烟伴清绝。
骚人悲凄为摇落,舟挽不回仍此别。
还家试碾壑源春,何似卢郎三百月。
闻道均阳郡,平时百万家。
客行休访古,世异定兴嗟。
逐逐才为市,通通亦掺挝。
仅成新聚落,那复旧豪奢。
属者歌箫地,连畦蔓瓠瓜。
今来冠盖侣,荐箸欠鱼暇。
狭路几沙碛,颓垣剩土花。
街尘坌鸟雀,屋影暗桑麻。
恐有如鸮鹏,仍惊攫肉鸦。
遗基满空阔,面势踞谽谺。
一水纡龙脊,群峰簉犬牙。
封疆界梁楚,形胜引黔巴。
郡计稽图牒,农功富秉{禾七}。
吏庸常报最,帝泽向来赊。
劫火延中夏,髦头震四遐。
风声离夷裔,俗羽堕奇衷。
谷蓄宁关虑,山荒久废畲。
腰间尚牛犊,篱脚漫豵豝。
久矣皇恩洽,悠哉户籍加。
帅车初柅轨,倅戍未归槎。
厚本还千载,移风待两衙。
抚摩端不苟,悃愊信无华。
已日知胥悦,为生渐有涯。
耕耘捐末务,惰窳弃前瑕。
条教须源委,浮淫计蘖芽。
要能潴郑白,不必漕褒斜。
号召人投袂,污邪岁满车。
腾陵倾献替,陆续拜亨嘉。
绩效烦银笔,人才况绛纱。
翰藩仍庶富,馀付史臣夸。
峨峨陇门碑,萧萧墓田草。春卿哭母处,泪尽秋山道。
秋山云黄日脚斜,玄堂寂寂扃土花。祀筵俎豆杂五鼎,玉文鸾纸明江霞。
月弦张宇登岁矢,二十星霜一弹指。欲问春卿哭母心,潺湲日夜龙溪水。
水流不复返,母去何时回。金沙閤珠翠,碧火扬青灰。
断机壁空蛛网窣,捣衣石冷啼蛄歇。还家何物最堪伤,白发中庭坐明月。