神龙跃溟海,天地生云雷。猛虎啸深谷,大风山木摧。
灵物固有象,烈士自有怀。经纶万物理,上与圣哲偕。
三光鉴丹府,百神司形骸。举手奠山岳,挥霍云雾开。
功成不受赏,长揖归草莱。嗤彼鼎彝业,琐琐何为哉。
卜居屏山下,俯仰三十秋。终然村墟近,未惬心期幽。
近闻西山西,深谷开平畴。茅茨十数家,清川可行舟。
风俗颇淳朴,旷土非难求。誓捐三径资,往遂一壑谋。
伐木南山巅,结庐北山头。耕田东溪岸,濯足西溪流。
朋来即共欢,客去成孤游。静有山水乐,而无身世忧。
著书俟来哲,补过希前脩。兹焉毕暮景,何必营菟裘。
出塞复入塞,马鸣何萧萧。穹庐坐名将,云是霍嫖姚。
冰河驰万骑,雪碛射双雕。
万里燕山道,花开不见春。闺中儿在腹,何日替爷身。
长歌如茧丝,缫之不能断。丝断尚可续,歌长安可短。
短歌续长歌,歌长可奈何。愿学青松树,千年附女萝。
捷步竞先鸣,达人贵沈几。鸿鹄翅摩天,于世常高飞。
煌煌冠盖朝,疏也乃独归。谁云伤秋子,而为鲈鱼肥。
彼哉枌榆俦,岂知千仞辉。
黄河白草莽萧萧,青海银州杀气遥。关塞岂无秦日月,将军独数汉嫖姚。
往来饮马时寻窟,弓箭行人日在腰。晨发灵州更西望,贺兰千嶂果云霄。
月淡云浓弄晓晴,草中白处路微明。
垂鞭缓辔十余里,始听鸣鸡第一声。
奕品深参古烂柯,笔踪傍出旧临河。
诗成不觉千篇易,书读曾逾万卷多。
壮士玉关汗血马,美人南国采莲歌。
俊游奇观平生事,将相其如此老何。
扁舟一水接湖杭,久别先生道德光。
名子我方思右咳,隔邻公此选东床。
彭聃上寿终澌尽,刘白同年各健强。
梅子黄时雨如许,小留信宿共清觞。