光武亲征血战回,举朝谁识渭川才。
熊罴果有周王卜,未必先生恋钓台。
君问山中几日留,西风立尽寺门秋。秘魔厓下逤逻树,百尺寒泉落上头。
与子情亲已有年,今朝蓬鬓觉萧然。交游虽广贫何救,尘世真难巧自全。
寒雪河桥负米路,春风画桨寄诗船。须知乐意谁能似,半百婴儿戏母前。
平畴雨润晓烟笼,漠漠轻阴护玉骢。驿柳尚依孤艇绿,霜枫初染半林红。
临川饮马波纹细,破屋炊薪暖意融。指点前溪通略彴,此间风景似南中。
行尽一径龙蛇蟠,病身忽上青云端。天公岂念客来远,偶吹一阵松风寒。
摩挲老眼坐叹息,信有物表非人寰。去天尺五步可到,云梦八九吞何难。
微阳远映众山绿,景气摇动如波澜。青萝吐花叶袅袅,浅水落石声潺潺。
盘空巨石碧如削,暗澹老树苍烟漫。檐牙卓地殿影出,蜗涎上阶夜雨残。
昔人遗迹不复见,但见满目围苍峦。悬知此地可送老,黄叶满庭风闭关。
玉京五城信不远,神仙绶短谁能攀。妄庸柳泌真可笑,安用采药乘朱轓。
镐燕云开纪诞辰,括山人即华封人。
圣明天子千秋节,帖泰时年半月春。
龙左角占农事好,殿西头喜捷书频。
小臣有录如金鉴,愿献吾君德日新。
此去京师一握天,太平官府似神仙。
九重明圣无疆寿,千里封圻大有年。
政已知平春缓缓,民无愁叹鼓渊渊。
三呼三祝情何已,稽首君恩雨露边。
羽人不死居仙乡,玉函多贮长生方。试往求之隔瀛海,渺焉不免嗟汪洋。
人生百年总蜕化,累累冢并青山昂。造物偶遗自有意,莫嫌鬓雪思遮藏。
若令早暮获闻道,奚辞委骨山之阳。默数故人余有几,年来多赴松柏冈。
独我与子经丧乱,余生尚见须眉苍。老去安心耽静域,间来习静憎欢场。
闻道去年届周甲,烽烟正喜清南疆,贺客填门举寿斝,当筵尽佩茱萸囊。
先生再拜谢祝嘏,命奴置砚迎风廊。但乞吟侪作楚些,侑樽聊佐松醪香。
差免只鸡与斗酒,他年再荐桥公觞。哀吟不妨咏山鬼,醉舞共许成诗狂。
朅来往吊魏城墓,有泪暗堕棠梨旁。犹忆东风初觌面,不禁肠断悲王昌。
贤豪作达一生死,何为苦悼金蝉凉。仙亭倚酎有胜概,临风令我怀荷塘。
差年较我一岁长,久要白首浑难忘。径当放棹远相访,塔间铃语咻丁当。
春过潇湘渡,真观八景图。
云藏岳麓寺,江入洞庭湖。
晴日花争发,丰年酒易沽。
长沙十万户,游女似京都。
绝岛谁传飓母生,五羊城角暮烟晴。蛮花争傍陈隋碣,海道曾过秦汉兵。
百战地埋烽火黑,中宵龙抱寺镫明。无心更访崖门事,月黯榕村破帽行。