节角催残卧夕阳,岂无神物护文章。一从荐福雷轰后,片石犹争日月光。
二月燕南煖未归,晚风吹雪弄霏霏。乘春且作丰年瑞,和月还为午夜辉。
重压竹枝低欲折,轻兼柳絮湿还飞。小臣欲拟阳春曲,燮理何人秉化机。
莫釐下瞰湖波水,周垣忽向湖心起。茫然万顷银涛中,幻出楼台信奇伟。
坐疑阆苑与蓬莱,飞堕君家亭子里。长堤花柳青复红,曲阑直槛东西通。
龟跳鱼泳鸥鹭集,相忘如在江湖中。石梁倒影卧水底,无乃下占冯夷宫。
桑田沧海须臾变,高下帆樯墙外见。鸱夷一去那复来,五湖风月谁家擅。
我今无事身自由,良辰佳节长来游。观鱼为谢臧僖伯,看竹时同王子猷。
长风萧萧起天末,浪捲平湖半湖雪。归来还约中秋时,把酒青天看明月。
瑞木辞天汉,因风响触楹。光催晓鸡误,素失白鹇惊。
冰柱随门见,瑶林逐径成。南州多疠鬼,藉汝胜鏖兵。
怪尔阳春日,凄凄昼雪寒。情知飞絮假,还当落梅看。
向日偏萦户,随风故绕阑。同云幕千里,吟坐忆长安。
山泽有臞儒,残年病满躯。
拙疏难救药,贫困不枝梧。
海客留苔浦,山僧饷笋枯。
衰颜得村酒,犹解蹔时朱。
半夜银山上积苏,朝来九陌带随车。涛江烟渚(zhǔ)一时无。
空腹有诗衣有结,湿薪如桂米如珠。冻吟谁伴捻(niǎn)髭(zī)须。
深夜下起鹅毛大雪,野草丛上覆满白雪,犹如一座座银山,早晨看到田野里雨雪交加,昔日大江里奔涌的波涛和沙渚上弥漫的水烟,这时间都没有了,变成了白茫茫的冰天雪地。
饥饿的肚子里只有诗词,衣服上编织成结,潮湿的柴火像桂木一样宝贵,一粒粒的米就像一颗颗珍珠一样珍贵,谁能和我在寒天里捻着胡须吟咏诗句?
半夜:夜里十二点左右,也泛指深夜。王维《扶南曲歌词》之四:“入春轻衣好,半夜薄妆成。”银山:雪堆积貌。积苏:指丛生的野草。范成大《古风上知府秘书》之一:“身轻亦仙去,罡风与之俱,俯视旧篱落,渺莽如积苏。”九陌:田间的道路。苏轼《次韵蒋颖叔钱穆父从驾景灵宫》之一:“雨收九陌丰登后,日丽三元下降辰。”随车:谓时雨跟着车子而降。也比喻官吏施行仁政及时为民解忧。
捻髭须:捻弄髭须。沉思吟哦之状。
元和岁在卯,六年春二月。月晦寒食天,天阴夜飞雪。连宵复竟日,浩浩殊未歇。大似落鹅毛,密如飘玉屑。寒销春茫苍,气变风凛冽。上林草尽没,曲江水复结。红乾杏花死,绿冻杨枝折。所怜物性伤,非惜年芳绝。上天有时令,四序平分别。寒燠苟反常,物生皆夭阏。我观圣人意,鲁史有其说。或记水不冰,或书霜不杀。上将儆政教,下以防灾孽。兹雪今如何,信美非时节。
雪消冰又释,景和风复暄。满庭田地湿,荠叶生墙根。
官舍悄无事,日西斜掩门。不开庄老卷,欲与何人言。
雪散因和气,冰开得暖光。
春销不得处,唯有鬓(bìn)边霜。
白雪融化是因为阴阳之气的交合,寒冰化开是因为得到了温暖阳光的照耀。
春天到来,消解不掉的,只有鬓边像霜一样的白发了。
和气:阴阳交合之气。
鬓边霜:鬓边的白发。