松径烦风扫,柴门为雨扃。
行携道院集,坐对敬斋铭。
好事心常记,闲谈耳不听。
观空为时悮,无异醉初醒。
主第辞高饮,石家赴宵会。金谷走车来,玉人骑马待。
蜀江西来春水平,洲渚萦回春日明。江头女儿唱歌去,风送杨花迷远情。
坐对冲风起九河,沈沈清夜发高歌。神仙自觉拖肠少,富贵真从舐痔多。
肯信任黎同患难,相逢赵李罢经过。荒江剩有三间屋,岁晚归期负薜萝。
王乔骖青鸾,缑岭碧云端。吹笙彻洛水,举手辞尘寰。
玄迹千载后,灵祠留世间。石坛风谡谡,仙音几时还。
绿鬓不服饵,白日凋朱颜。
朱荷同根生,绿叶相间荣。秋风片片落,波上逐浮萍。
愿结同心子,莲房共自成。
醯鸡瓮藏眼,鼹鼠河满腹。
啄木头铿敲,蜗牛角出缩。
君不见浩浩无边春,出门面面皆交亲。
未到地灵地,安知人杰人。
先师紫阳翁,雅爱穷幽微。
前贤有遗迹,所至皆发挥。
千古庐山高,白鹿遇亦希。
何人实经始,必藏启天机。
临流勘书台,隐然钓鱼矶。
圣朝始加贲,泉石生光辉。
榛莽百年中,潜长虎豹威。
衣冠固不论,樵牧亦寥稀。
今昔有显晦,山川无是非。
先生适冲生,按图重嘘。
斩荆得遗址,涧绕山合围攻。
买田敞堂塾,岂将终遁反。
学子共棲集,相与咏而归。
继圣讲绝学,咳唾落珠玑。
此理忽森著,鱼鸢真跃飞。
小子恨晚遇,讲席吊及依。
升堂拜遗像,泫然涕沾衣。
幸今主盟人,高识可与几。
光风霁月意,端欲贤圣希。
时来一讲订,诸生佩弦韦。
超然此会意,规范喜无违。
徘徊不忍去,暮宿留山扉。
因极昔游处,恍如身泗沂。
矧复洞中友,进步方騑騑。
永矢忘世味,来食此山薇。
率尔成新句,因之寄所思。故人俱可念,生事独多歧。
旅夜惊寒早,乡园返棹迟。塞鸿南去尽,吟望到归期。
燕雀纷纷出乱麻,汉江西畔使君家。
空堂自恨无金弹,任尔啾啾到日斜。