登楼仍喜此宵晴,圆魄才观思便清。海面乍浮犹隐映,
天心高挂最分明。片云想有神仙出,回野应无鬼魅形。
曾向洞庭湖上看,君山半雾水初平。
九十日秋色,今宵已半分。孤光含列宿,四面绝纤云。众木排疏影,寒流叠细纹。遥遥望丹桂,心绪正纷纷。
应是蟾宫别有情,每逢秋半倍澄清。清光不向此中见,
白发争教何处生。闲地占将真可惜,幽窗分得始为明。
殷勤好长来年桂,莫遣平人道不平。
西风萧萧起青蘋,苍空碾玉收暮云。可怜八月十五夜,宝光九十方平分。
东山飞来雪毛兔,瑞光千丈无纤尘。谁将八万修月斧,合成宝镜如珠轮。
包藏宇宙几千万,留与此夕誇清新。柴门朱户同一照,清辉岂择富与贫。
袁宏因此泛牛渚,知微何必登嶙峋。对兹良夜可携酒,呼童与我开芳樽。
寒光凄冷砭肌骨,恍然疑作瑶台宾。我欲因之游广寒,叶师去后今无人。
我欲因之登箸梯,周生之术谁能陈。浩歌痛饮人寂寂,惟有素影长相亲。
须臾酒醒月未落,卧听潮声千万军。
仙源尝误到,羁思正萧然。秋静夜方静,月圆人更圆。
清尊歌越调,仙棹泛晴川。幽意知多少,重重类楚绵。
中秋月。月到中秋偏皎洁。偏皎洁,知他多少,阴晴圆缺。
阴晴圆缺都休说。且喜人间好时节。好时节。愿得年年,常见中秋月。
三五平分九十秋,良宵得月倍清幽。风飘丹桂从天落,潮带冰轮入港流。
锦里先生来海峤,绛纱弟子住瀛洲。光阴荏苒真堪惜,老矣吾还秉烛游。
萧萧江上一帆轻,风急迎流白浪惊。晓日暖开芦苇岸,悲笳寒彻石羊城。
百年事业青山在,万古危途游子情。遥忆铁桥归未得,雪梅当路为谁横。
日日持竿江水头,暮烟瓦雀集高楼。石床醉倚藤萝月,桐叶吟当枕箪秋。
一夜池塘今古梦,十年鼙鼓海天愁。乱离踪迹思良友,正欲同君秉烛游。
百华照晓岁更初,黼座当中列辟趋。
舞蹈三回严赞唱,虔恭百拜听传呼。
麾旗簇仗朝仪肃,韎韐班庭远意孚。
元会五逢叨侍从,欲陈嘉颂愧才粗。