碧树遥连海上峰,朗吟仙子旧相逢。银潢倒影天街近,玉屑浮香露气浓。
一笛落梅飞逸响,五弦流水寄遐踪。钩帘独倚西阑暮,云在青山鹤在松。
勃窣摩蜃时,支格蔚犁侧。闯然出冷铜,倚来各颓息。
绣涩卷土花,纁霞带酒色。归庋瓮牖间,啜醨诧终夕。
但苦绾利蚓,麻茶不能识。畸人中圣人,步屟来得得。
见之悬肘后,如获青田核。星喜
有个小扉松下开,堂前蔬药绕畦栽。
老翁抱孙不抱瓮,刚欲灌花山雨来。
方丈前诗映后诗,更无尘点碧纱围。
老僧相顾应相笑,不似扬州刺史归。
外闻云际山,中有古招提。
新秋喜远览,锐意穷攀跻。
出郭值微雨,凉风晓萋萋。
陂陀越大岭,沙路净无泥。
野活稻田秀,耒耜洞沟畦。
登岑复入谷,渐过西山西。
举首望华屋,双岸郁相携。
虚桥烟霭,峻卷闼排虹霓。
下马踏危级,褰裳涉修梯。
超然层阁外,仰视穷苍低。
俯眺亦人有,森森乔木齐。
喧嚣从吏语,嘲唽惊禽啼。
既饭复搜讨,林间得幽蹊。
岩阿访灵迹,大士常高棲。
古殿蚀苔鲜,丹青暗尘{翳羽换土}。
俯身践危蹬,侧足缘深溪。
老树阴潭黑,风修乱蝉嘶。
悬泉洗阴壁,莹色如玻瓈。
佳观诚可恋,迟留惧颠挤。
扪萝出天险,始免魂神睽。
缓步凌巀嵲,双旌随杖藜。
回瞻花雨地,已被烟云迷。
顿辔下平陆,晴川留马蹄。
新篁映碧宇,野寺临长堤。
乘倦驻归策,荒园步柔荑。
婆娑两高树,磊落垂红离。
汲井漱甘液,拂尘观旧题。
出门尚斜日,隐隐闻城鼙。
胜概亦陈迹,茫然失端倪。
为诗记仿佛,吾友无诃诋。
平生爱山看不足,支颐远望西山麓。今年身似不羁鹤,竟理飞帆挈行襆。
山中佳处推石公,俯视群峰皆婢仆。怪奇自是惊心魂,秀丽真能扑眉目。
橘林璀灿步障锦,云峦宛转屏风绿。天风不起镜流平,展尽生绡三百幅。
老僧知我非生人,炒栗煮茶频见肃。枇杷花开雪满路,点缀衣巾犹馥馥。
危桥夭矫曲洞幽,别束行縢恣探逐。洞里仙人不我瞋,遍启窗棂驱蝙蝠。
数堆石髓堪采吃,味美胜餐玄圃玉。从今解笑嵇叔夜,俗骨尘缘无此福。
归来恍惚梦中游,欲记旋忘什五六。明春约君共长往,拂石更题招隐曲。
群峰雪覆已超然,绝顶宁同一色边。傥向异中能辨异,虽居偏位不成偏。
入尘直截须明要,在类还殊密造玄。欲混千差通不犯,曹山穿过髑髅前。
日下非殊俗,天中嘉会朝。念余怀义远,矜尔畏途遥。
涨海宽秋月,归帆驶夕飙。因惊彼君子,王化远昭昭。
宿雨初晴晓尚寒,土膏欲动未全乾。碧萱红药饶情态,世漏春光已满栏。
不见旻公三十年,封书寄与泪潺湲。旧来好事今能否,
老去新诗谁与传。棋局动随寻涧竹,袈裟忆上泛湖船。
闻君话我为官在,头白昏昏只醉眠。