院落新晴,林塘初夜,小立屏山烛暗。一点清光,出芙蓉池馆。
画廊外,记得阑干十二人杳,咫尺花花明星暗。水榭凉生,早荧荧相见。
乍开帘,笑扑秋娘面,才飞去,又向红楼畔。漫恋小扇轻罗,已临风惊散。
认綀囊照彻清华馆,三更后伴著霜蟾叹。尽悟到宿草前身,忆隋宫目断。
驱马陟阴山。山高马不前。
往问阴山候。劲虏在燕然。
戎车无停轨。旌旆屡徂迁。
仰凭积雪岩。俯涉坚冰川。
冬来秋未反。去家邈以绵。
猃狁亮未夷。征人岂徒旋。
末德争先鸣。凶器无两全。
师克薄赏行。军没微躯捐。
将遵甘陈迹。收功单于旃。
振旅劳归士。受爵藁街传。
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。
长途日暮行不前,回顾堪怜那忍骂。
前车既断后车绝,停骖独宿道旁舍。
床头土锉郁生薪,村酒沽来敢论价。
卧听枥马龁枯荄,展转无眠疑不夜。
忽然朝光入瓮牖,主仆瞥见互惊讶。
揽衣匆匆便蓐食,如此晴明喜天借。
可辞趁暖即前程,剪拂蹇驴还自跨。
泸沟冻合疋练横,径度不用修梁架。
西山马首遥相迎,拔起人言似蒿华。
琼楼玉宇忽照眼,行行已到南关下。
时清关吏殊可人,不复谁何乃邀迓。
过关使客多于簇,或挽柴车或高驾。
闲情我正绕剡溪,吟思谁欤似清灞。
道逢轩盖何其都,骏马雕鞍蒙锦帕。
银盆炽炭蜡光燃,面面幨帷行酒炙。
徒御缤纷意气粗,错金剑具青丝靶。
行人不解说姓名,但说无非国姻娅。
狐裘貂帽讵知寒,驰驱争入柳林射。
当时有意欲赋之,计吏相煎嗟不暇。
莺花窈窕江南春,风景依依在图画。
停云霭霭,时雨濛濛。
八表同昏,平陆成江。
有酒有酒,闲饮东窗。
愿言怀人,舟车靡(mǐ)从。
空中阴云聚不散,春雨迷蒙似云烟。
举目四顾昏沉色,水阻途断客不前。
幸赖家中有新酒,自饮东窗聊慰闲。
思念好友在远方,舟车不通难相见。
平陆:平地。
靡:无,不能。
生死何时了,凄凉万古情。自甘居牖下,白首弥陀经。
傩鼓逢逢志,江边岁又除。
哦诗犹古木,高枕尚僧居。
脚垢时忘洗,头蓬月懒梳。
自应尘事少,非我故耽书。
由来此母如吾母,再皋一卮复一卮。
最好年年作生日,碧兰黄菊与同时。
春日初长倦读书,夕阳流水荡空虚。扁舟聊复持竿去,意在青山不在鱼。
小栏干上夕阳红,古树根头雪未融。
落尽梅花人易老,主张杨柳是春风。