东家火树夜光飘,堂上春寒向晚消。楚舞吴歌盈耳目,千金一刻度良宵。
风萦萦,雨霏霏。寒轻新柳润,春到落梅稀。筠篮入市买红烛,烟火松林人醉归。
沧州老一年,老去忆秦川。处处逢珠翠,家家听管弦。
云车龙阙下,火树凤楼前。今夜沧州夜,沧州夜月圆。
时菊凝晓露,露华滴秋湾。仙人酿酒熟,醉里飞空山。
柳花衮雪春冥冥,溪风一夜吹为萍。
萍随风去渺流水,人生无根亦如此。
故山入梦草芊芊,半窗疏雨寒食天。
晓来白发稀可数,多少朱颜化黄土。
高原冉冉青烟斜,麦饭洒松能几家。
子规叫残金粟暮,茧纸兰亭已飞去。
满眼春光万物华,小桥杨柳近人家。
谁将上下楼台月,化作金莲一夜花。
客里逢除夕,孤灯欲断魂。愁添炉内火,静掩水边门。
寂寞人千里,凄凉酒一尊。江梅春未到,已放冷烟村。
客里逢元夕,篷窗听急流。我行才七日,有梦在孤舟。
镫火明官驿,人烟冷戍楼。今年江上月,一度已当头。
殊方节物老堪惊,病怯诸邻爆竹声。梨栗异时乡国梦,琴书此夕故人情。
眼看历日悲存殁,泪溅屠苏忆弟兄。白发明朝四十七,又随春草一番生。
戴星先捧祝尧觞(shāng),镜里堪惊两鬓霜。
好是灯前偷失笑,屠苏应不得先尝。
夜晚归来与大家举杯同祝又已增岁添寿,不经意却看到镜中的自己已两鬓斑白。戴星:顶着星星。喻早出或晚归。觞:古代盛酒器。作为动词时有敬酒,饮酒的意思。
正对着镜中自己偷偷笑了起来,看来这屠苏美酒怕是无法率先品尝了。
戴星:顶着星星。喻早出或晚归。觞:古代盛酒器。作为动词时有敬酒,饮酒的意思。
好是:恰是,正是。屠苏:药酒名。古代风俗,于农历正月初一饮屠苏酒。不得:不能得到,得不到。