世家唐赵郡,吏治汉扶风。今日玺书下,君王恩数崇。
纶音依八座,艳色动群公。原氏阡头石,将无五彩虹。
旧事停车得,遗风掌故传。鱼租钓台渚,火耨疁山田。
乌鬼秋常放,蚕姬夜不眠。唯惭讼庭内,不得施蒲鞭。
已决千秋事,还馀万死身。避人应有惜,谈尔竟难真。
鸟雀同迷岁,荆榛可望春。不知缧绁畔,谁与授书频。
湖山閒即出,风雨却归来。薄宦终诗草,藏名是酒杯。
折腰斯世责,揽鬓异时才。物意吾能解,毋烦白简催。
青阳少府笔如椽,袖出骚人体物篇。
往昔上林推蜀客,后来赤壁有坡仙。
自言避地侨江表,谁诵凌云向上前。
萤雪一生家万里,汉庭给札定何年。
江草萋萋春渺渺,江皋出游多窈窕,轻霞衣裳碧云袅。
碧云袅,红日斜,鸳鸯飞过绿渚去,东风吹落菖蒲花。
巫山岧峣巫峡长,瑶姬出舞朝云翔,翠葩婹袅金支光。
金支光,丹叶赩,宝鸡为使凤为骖,去雨来风乐无极。
罗袖飘纚拂雕桐。促柱高张散轻宫。迎歌度舞遏归风。
遏归风。止流月。寿万春。欢无歇。
杨柳垂地燕差池。缄情忍思落容仪。弦伤曲怨心自知。
心自知。人不见。动罗裙。拂珠殿。
阳台氤氲多异色。巫山高高上无极。云来云去常不息。
常不息。梦来游。极万世。度千秋。