五日泣江蓠,骚人沉佩褋。年深吊古客,满门垂艾叶。
既垂青艾叶,复竞画舟楫。明时内阁子,供奉进瑶帖。
岂复怀沅湘,历舜愬往牒。江流物色改,看画泪承睫。
彷佛旧居人,指点失故业。三户空鸟啼,九疑列如堞。
危楼悬百尺,四面敞檐楹。雨重云迷岳,江空浪撼城。
千樯收浦暗,一鹭立沙明。清绝潇湘地,应深吊古情。
日照孤城雨,凉生五月风。葵榴故园隔,兄弟此杯同。
佳节三悬艾,浮生一转蓬。何时茅屋底,高咏大江东。
新竹春来日渐添,清阴翠色满疏帘。此君每见难抛却,不觉孤亭日转檐。
选楼修竹峭寒侵。按冰丝、指冷瑶琴。弹到月明时,蟾辉朗彻遥岑。
试回首、落雁沉沉。声停处,别有悠扬逸韵,暗度疏林。
只钟期难觅,山水意何深。
披襟。清风入怀抱,爱涔然、古调愔愔。出土忆号钟,廿字独矢丹忱。
感沧桑、触物惊心。念今日、但问移宫换羽,谁是知音。
况无弦、真趣三味,费研寻。
七弦拂处起春风。谱幽情、判白裁红。闲坐理金徽,公馀雅赏谁同。
挥毫际、换徵移宫。依稀有,多少新谣旧曲,付与飞龙。
恁铜琶铁板,大汉倩关东。
囊中。连珠又双月,排列著、几许枯桐。攫醳尽深愉,一一与政相通。
免平沙、落遍哀鸿。旗亭上、只听歌来五裤,写出欢悰。
胜耆卿井,水随处、播芳踪。
牢盆习以疲,国课日以竭。况有儇薄徒,罔利穷杪忽。
鼠窃术诡憸,狼吞贿乾没。流极将何穷,黯思竖毛发。
上清山灵都,凡山无与俦。况兹琼林台,云气接神州。
岳祇扶地轴,鬼神动天球。珠树粲瑶墄,玉衡悬清秋。
层冰积高寒,梯构靡其由。外史洞玄化,于焉采真游。
珊珊紫霞佩,皎皎明月钩。手携千岁藤,足弄万里流。
仰观玄圃运,俯视八极周。缅彼大瀛海,变灭多浮沤。
悠然发舒啸,永矣此夷犹。
黄叶孤村径路遥,时来幽客伴萧条。
一帘林影云生树,满屋江声雨送潮。
衲子说因征往世,邻翁触事话前朝。
此乡喜得离喧杂,自分从渔更学樵。
官闲身自得,客至眼殊明。
静算棋生死,闲分酒浊清。
悠然剧谈罢,偶尔小诗成。
但恨桑麻事,无人与共评。