但觉村深好,青山分外多。连延俄耸拔,回复又坡陀。
风冷平沙雁,天空上水鹅。晚时见鱼艇,吾欲借其蓑。
一代文鸣能几人,要须终古景长新。我来盘礴古洲晚,君亦为开三径春。
山远地平知得句,林疏花近有閒身。兹游颇快生双眼,相赏暂时情转亲。
马头乘兴尚谁先,曲巷横街一一穿。
尽道满城无国艳,不知朱户锁婵娟。
三年不踏门前路,今夜仍看屋里灯。
照佛有余长自照,澄心无法便成澄。
追欢狂客去忘返,入定孤僧唤不譍。
更到西禅何所问,隔墙鱼鼓正登登。
大梁城东云出雷,捩风拖雨故徘徊。黄鹂坐树深无语,紫燕衔泥阻未回。
即恐孝娥为早冢,不闻神女傍阳台。火云西日垂垂暮,屋隙愁看返照来。
杜山曾有凤来鸣,凤舞山青海月明。传道有人回峰去,九天风散玉箫声。
于辟是兴,皇用锡祉。苞有八业,侯茂侯采。
填填墉壑,有严庙宫。湛彼露斯,既沾既降。
湛彼露斯,于松于柏。是塈是掇,罔匪泽泽。
菀彼陵树,有烂其华。盈盈蓁蓁,光于邦家。
荡荡上帝,降监在兹。维辟时格,岂曰匪时。
其时伊何,厥阳载升。爰液乃濡,惠我孔明。
其昭伊何,曰帝攸绩。靡滥靡僣,甘澍斯穫。
明明昊天,是歆是臧。臣作诵言,告于万方。
三年此夕月无光,明月多应在故乡。欲向海天寻月去,五更飞梦渡鲲洋。
鲲云梦断夜潮寒,佳节偏怜见月难。十二楼台春寂寂,满身花露倚栏干。
倚阑痴待月华来,万斛春愁酒一杯。恨煞蛮云遮隔住,东风无力为吹开。