少年读书目力耗,老怯灯光睡常早。
一阳来复夜正长,城上鼓声寒考考。
老僧劝我习禅定,跏趺正坐推不倒。
一心无著徐自静,六尘消尽何曾扫。
湛然已似须陀洹,久尔不负瞿昙老。
回看尘劳但微笑,欲度群迷先自了。
平生误与道士游,妄意交梨求火枣。
知有毗卢一迳通,信脚直前无别巧。
连窗风撼山,引酒灯照坐。逍遥入庄吟,憔悴失楚些。
夜久方虑寂,空堂灯烛明。
落叶有暂响,暗虫无停声。
力学不为己,甘贫且徇名。
聊为咏怀篇,还想阮步兵。
竹风疏疏雨打篷,松风汤汤水赴洪。
道人闻尘扫未空,不如杜老前月聋。
山斋夜坐僧趺同,团蒲细软方炉烘。
灯花开落纵匆匆,我今无害斯无凶。
风尘携手各茫然,恍惚西湖载画船。六载蒹葭馀旧梦,万家桃李奏冰弦。
云驱赤骥燕台下,电绕苍龙魏阙前。莫羡初平能辟谷,餐霞曾谒大罗仙。
庭前尽日立到夜,灯下有时坐彻明。
此情不语何人会,时复长吁一两声。
斜月入前楹,迢迢夜坐情。梧桐上阶影,蟋蟀近床声。
曙傍窗间至,秋从簟上生。感时因忆事,不寝到鸡鸣。
高堂谁张秋浦图,秋浦佳丽天下无。长江西来一回薄,齐山秀结真蓬壶。
千峰夹水递隐见,峰削莲花水明练。巨灵鬼斧力雕搜,羽仙翠盖长游衍。
山山时见白猿行,树树倒挂朱花明。疑从瀑布观庐阜,似拂霞标过赤城。
敬亭铜陵相对起,玄晖太白多称美。地灵必有杰人生,于今特出汪夫子。
汪夫子,非等閒,眉宇朗朗行玉山。豸冠中外二十载,绣衣铁斧诛谗奸。
天子书名御榻上,转眼黄枢拜卿相。勋业争期郭令公,田园晚忆陶元亮。
我今归去弄烟霞,秋浦相望一水赊。何日共君苍玉峡,提携日月炼精华。
屐齿门前静,閒庭任绿苔。冷风和窍出,疏月向窗开。
水脉池中活,云根屋上栽。吾庐终吾爱,不足外人来。
听雨山中寺,萧条对佛灯。春怀偏恼客,野兴未嫌僧。
雷似千峰动,泉应一夜增。壮心方激烈,静坐欲飞腾。