纵欲必富贵,成身多贱贫。
寸阴宁重璧,江水本觞岷。
勿但愈流俗,要当论古人。
残冬不十日,又说待来春。
邂逅相逢索我诗,我诗何有鬓空丝。
能声故尔愧侯喜,到处其谁说项斯。
肯约山行频滞雨,预怀别后费相思。
一官独冷休形叹,斯会簿书都不知。
梅园想见绿增深,竹迳遥知筍出林。
坐底未能成一出,只缘多病与多阴。
断崖卧水口,连冈抱城楼。
下有吴蜀客,樯竿立沧洲。
雨後涨江急,黄浊如潮沟。
时见山峡船,铙鼓噪中流。
适从稠滩来,白狗连黄牛。
涡濆大如屋,九死争船头。
人鮓尚脱免,虎牙不须忧。
凡读书......须要读得字字响亮,不可误一字,不可少一字,不可多一字,不可倒一字,不可牵强暗记,只是要多诵数遍,自然上口,久远不忘。古人云,“读书百遍,其义自见”。谓读得熟,则不待解说,自晓其义也。余尝谓,读书有三到,谓心到,眼到,口到。心不在此,则眼不看仔细,心眼既不专一,却只漫浪诵读,决不能记,记亦不能久也。三到之中,心到最急。心既到矣,眼口岂不到乎?
<div>译注内容整理自网络(或由匿名网友上传),原作者已无法考证,版权归原作者所有。
江波锦落寒潭清,彩舟晓发芙蓉城。中流帆影虹蜺卧,夹岸橹声鹅鹳鸣。
越裳白雉巳入贡,荒服碧鸡猫远征。秪凭一札隔岁递,未知双剑何时并。
独向高峣宿,遥闻水寺钟。疏灯青耿壁,斜月翠沉峰。
星点萤穿竹,潮音鹤舞松。明湖开晓镜,倒影木芙蓉。
中条山下柳丝飞,送客花村问酒旗。风递晴岚沉极浦,雨添新水涨前溪。
问程见说孤烟外,散饮那逢落照时。渭北江东更愁绝,暮云春树总相思。
四明山绝奇,自古说登陆。苍崖倚天立,覆石如覆屋。
玲珑开户牖,落落明四目。箕星分南野,有斗挂檐北。
日月居东西,朝昏互出没。我来游其间,寄傲巾半幅。
白云本无心,悠然伴幽独。对此脱尘鞅,顿忘荣与辱。
长笑天地宽,仙风吹佩玉。
东林一泉出,复与远公期。石浅寒流处,山空夜落时。
梦闲闻细响,虑澹对清漪。动静皆无意,唯应达者知。