陈绿向参(cēn)差(cī),初红已重叠。
中庭初扫地,绕树三两叶。
落叶参差不齐排列,微红叶子层层相积。
庭院中才开始打扫,零散落叶环绕大树。
参差:长短、高低不齐的样子。重叠:相同的东西层层相积。形容多。
仙子朝元下石坛,却留丹灶付云看。玉虬偷得三千颗,瘦骨清癯耐岁寒。
人间不尽春来意,恰则一枝梅更疏。
待得和羹几时在,祗今风月上新除。
香气恼人休不得,荒林月里夜相过。
花应笑客有底急,客若不来花奈何。
冻云垂垂雪欲落,雨涩风悭如此寒。
分折南枝与君着,老夫自要北枝年
高门拂日琼为树,呼我不来那肯过。
不知此花有何好,寒乡日日用亡何。
寂无人语断回程,日落未落孤山横。
平湖水阔何许去,傍竹边松自好行。
笋添南阶竹,日日成清閟.缥节已储霜,黄苞犹掩翠。
出栏抽五六,当户罗三四。高标陵秋严,贞色夺春媚。
稀生巧补林,并出疑争地。纵横乍依行,烂熳忽无次。
风枝未飘吹,露粉先涵泪。何人可携玩,清景空瞪视。
贾谊宅中今始见,葛洪山下昔曾窥。
寒泉百尺空看影,正是行人渴死时。
洞庭九州间,厥大谁与让。南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。自古澄不清,环混无归向。
炎风日搜搅,幽怪多冗长。轩然大波起,宇宙隘而妨。
巍峨拔嵩华,腾踔较健壮。声音一何宏,轰輵车万两。
犹疑帝轩辕,张乐就空旷。蛟螭露笋簴,缟练吹组帐。
鬼神非人世,节奏颇跌踼.阳施见夸丽,阴闭感凄怆。
朝过宜春口,极北缺堤障。夜缆巴陵洲,丛芮才可傍。
星河尽涵泳,俯仰迷下上。馀澜怒不已,喧聒鸣瓮盎。
明登岳阳楼,辉焕朝日亮。飞廉戢其威,清晏息纤纩。
泓澄湛凝绿,物影巧相况。江豚时出戏,惊波忽荡漾。
时当冬之孟,隙窍缩寒涨。前临指近岸,侧坐眇难望。
涤濯神魂醒,幽怀舒以畅。主人孩童旧,握手乍忻怅。
怜我窜逐归,相见得无恙。开筵交履舄,烂漫倒家酿。
杯行无留停,高柱送清唱。中盘进橙栗,投掷倾脯酱。
欢穷悲心生,婉娈不能忘。念昔始读书,志欲干霸王。
屠龙破千金,为艺亦云亢。爱才不择行,触事得谗谤。
前年出官由,此祸最无妄。公卿采虚名,擢拜识天仗。
奸猜畏弹射,斥逐恣欺诳。新恩移府庭,逼侧厕诸将。
于嗟苦驽缓,但惧失宜当。追思南渡时,鱼腹甘所葬。
严程迫风帆,劈箭入高浪。颠沈在须臾,忠鲠谁复谅。
生还真可喜,克己自惩创。庶从今日后,粗识得与丧。
事多改前好,趣有获新尚。誓耕十亩田,不取万乘相。
细君知蚕织,稚子已能饷。行当挂其冠,生死君一访。