国朝钞法古所无,绝胜钱贯如青蚨。试令童子置怀袖,千里万里忘羁孤。
岂期俗下有奸弊,往往造伪潜隈隅。设科定律非不重,奈此趋利甘捐躯。
纵然桎梏坐囹圄,剩有囊橐并尊壶。生平心胆死相遁,口舌所挂多无辜。
人生既以不堪此,恶卒乃藉生危图。苦之捶楚甘酒肉,役用在手犹柈珠。
或思夙昔报仇怨,或出希觊倾膏腴。搜求宁肯剩鸡狗,污辱间有连妻孥。
何如巧遇贤令尹,烛照剑断神明符。先穷支蔓到根本,矿铁虽硬归红炉。
非唯此境少忧畏,亦遣邻邑多欢愉。自怜弱肉脱虎口,从此饮水皆醍醐。
誓将白首至死日,顶戴岂与劬劳殊。愿推此举遍天下,咸使良善安田庐。
西山连虎穴,赤壁隐龙宫。形胜三分国,波流万世功。
沙明拳宿鹭,天阔退飞鸿。最羡鱼竿客,归船雨打篷。
古戍依重险,高楼见五梁。山根盘驿道,河水浸城墙。庭树巢鹦鹉,园花隐麝香。忽然江浦上,忆作捕鱼郎。
画舸欲南归,江亭且留宴。日暮湖上云,萧萧若流霰。
昨夜相知者,明发不可见。惆怅西北风,高帆为谁扇。
浮名浮利懒跻攀,闻构茆堂杳霭间。
搔首凭栏人不会,落花啼鸟藓痕斑。
听到乡音熟,沿途减客愁。田园认游子,风雨送归舟。
浩劫怀前度,炎州记昔游。舜过岩畔路,云水自悠悠。
溪水溪花一样春,东施偏让入宫人。自家未必无颜色,错绝当年是效颦。
向秀甘淡薄,
深心托豪素。
探道好渊玄,
观书鄙章句。
交吕既鸿轩,
攀嵇亦凤举。
流连河里游,
恻怆山阳赋。
六代兴亡江上城,倦游还向此中行。龙蟠虎踞空形势,并废台荒为战争。
云气霏霏春雨急,烟波渺渺暮潮平。商人不识前朝恨,短笛还为激烈声。
陶令归来日,躬耕不厌贫。问谁解同志,赖有翟夫人。