君家九歌图,元是龙眠画。
冰毫动天机,意与象俱化。
坡仙以一马,千金莫酬价。
昏眼喜忽明,老绢尘欲亚。
{上穴下泓}窠有灵鬼,天马夹龙驾。
鳞幢借金节,隐隐出虚罅。
篪驾迎飞响,陈具咸所祃。
湘天水波立,绿红渺高下。
漠漠楚客魂,万古入悲话。
颓檐饥禽啄,长陀瘦鲛跨。
八篇竹枝词,命君共吟些。
愁声还入市,乞酒从嘲骂。
倦客萍踪峡水分,青枫亭畔怅离群。西江落叶同明月,南亩人归隔暮云。
门掩深秋虞苑冷,阁临遥汉越台曛。相思独把东篱菊,上界钟声迥未闻。
飘零双鬓雪纷纷,笑整南冠带海云。丁令乍归为鹤语,左慈曾化入羊群。
琴调碧玉临流水,酒泛黄花对夕曛。心折时危身似梦,相逢还恐又离分。
拂拂精蓝护翠云,几番雷雨卧龙兴。
两贤高躅明千佛,三世传家又一灯。
白社风流原有地,青编事业岂依僧。
山川姓字从兹响,看取天衢次第登。
山溪清彻底,映日浮修鳞,
人间汤鼎烹,见此一掬春。
倚杖为欣然,长淮浩无垠。
寄语溪上翁,可以观吾仁。
人传半隐在龙门,天启松斋遇远孙。
水石蔽亏包废寺,版图磨灭指邻村。
如将绿野还裴度,不见潜溪付李藩。
壁土未乾三易主,洛阳城里有名园。
西出都门外,尘埃扑马鞍。
人家事寒食,星雨仰祠官。
日永莺千啭,庭閒竹数竿。
惟怜隔斋禁,不得共清懽懽。
驻节何劳问鹿群,虎丘残雪剑池云。落梅秋府传高唱,授简霜台接令闻。
燕峤月明湖雁度,楚天人至澧兰芬。儒林家学尊刘向,千骑东方待使君。
闽海遥遥独置州,忽看秋水动扁舟。暂为魏阙三年别,定向吴门十日留。
甲榜尚称新进士,双旌已作古诸侯。公馀独恨诗筒少,为谢同官马少游。
昔日郡侯今将相,出师未捷殒边城。空令父老思黄霸,重使英雄吊孔明。
公论有人书野史,旅魂无路到神京。东山宾客知多少,谁似羊昙涕泪倾。