何处斸云烟,新移此馆前。碧姿尘不染,清影露长鲜。
耸地心才直,凌云操未全。可悲人自老,何日是千年。
深窥思不穷,揭趾浅沙中。一点山光净,孤飞潭影空。
暗栖松叶露,双下蓼花风。好是沧波侣,垂丝趣亦同。
何处劚云烟,新移此馆前。碧姿尘不染,清影露长鲜。
耸地心才直,凌云操未全。可悲人自老,何日是千年。
清溪南畔小桥东,落月纷纷水映红。
五夜客愁花片里,一年春事角声中。
歌残玉树人何在,舞破香衫曲未终。
却忆孤山醉归路,马蹏残雪衬春风。
日暮横斜又一枝,水边记我独吟诗。
不妨更作江南雨,并写青青叶下垂。
知君随寓即能安,久矣家山咏考盘。
幕府漫游从鬓秃,竹作寄傲有书观。
此身讵可忘三省,世路何妨阅万端。
俯仰周旋皆实理,未应只向寓中看。
展开阅读全文
驱车出严关,触热归路长。一雨群物苏,吾行亦清凉。
漓水自南去,湘流正洋洋。眷言二三友,跋马勤送将。
萧然短长亭,每语夜未央。张子名家驹,千里方腾骧。
杨郎岭中彦,而能敛锋铓。延陵旧所熟,气味固难忘。
向来幕府游,三秀丽斋房。居然出别语,分袂楚粤乡。
人生会有别,勿悲参与商。独有赠言意,临岐更平章。
风俗易移人,宦途剧羊肠。千钧有不守,决去飞鸟翔。
要当勉自持,诗书作金汤。他年相会处,刮目看增光。
为谢桂父老,无泽留一方。惟馀石间字,时与洗苔苍。
五日山行复下山,爱山不肯住不间。
此心无着身长健,明岁秋高却往还。
坐对烟煤冷麝脐,一窗风雨懒幽栖。
蚕业国破鹃啼血,王谢堂空燕落泥。
华表有时归老鹤,桃都何处听天鸡。
十年往事俱尘土,莫上扬州唱竹西。
婀娜枝香拂酒壶,向阳疑是不融酥。
晚来嵬峨浑如醉,惟有春风独自扶。