信马腾腾触处行,春风相引与诗情。等闲遇事成歌咏,
取次冲筵隐姓名。映柳认人多错误,透花窥鸟最分明。
岑牟单绞何曾著,莫道猖狂似祢衡。
凤城寒色。正昨宵冻涩,西楼残笛。碾碎玉街,树树冰纹待堪摘。
云物今朝倦数,知冷入、郊坛吟笔。笑尽日、熨遍炉熏,清梦滞茸席。
香国。万花寂。问早萼怨红,半庭烟积。箭虬漫泣。瞥眼东风动遥忆。
销尽羁怀几许,白战斗、尊中春碧。便九九、图遍也,绮寮伴得。
吴蓬载玉。记拥蓑画里,烟溆曾宿。一片湖云,色换千山,风尖碎了横竹。
春魂飞堕梅花畔,更那辨、枝南枝北。话梦痕、却在寒波,伴我倦鸥清独。
无赖长安滞旅。打窗听细响,丝鬓摧绿。添线光阴,容易黄昏,耿耿青灯深屋。
还愁入指冰弦脆,变激楚、幽兰新曲。只晓帘、清苦西峰,待把冻蛾烟幅。
绾同心、天然作耦,亭亭对波镜。露匀香竞。窥半面妆成,一样端正。
比鹣伴鲽仙缘证。红情人共省。便净洗、孤单千感,孀娥羞照影。
传神个中赵昌图,双妃绛辇倚,梨涡交頩。芳意早,苞将吐、学珠同孕。
还描到、露房坠粉。清梦久、秋池鸳睡醒。只笑我、江花空赋,霞姿酬韵冷。
露铅欲滴。照小池静影,亭亭枝立。耐暑玉肌,出水清凉总如拭。
摇曳风裳淡冶,宜对我、山人衣白。看尽日、有恨无言,幽思入吟笔。
岑寂。众香国。便证与静因,供佛初折。闹红尽涤。端合芬陀署禅室。
一向茶烟榻畔,浑未觉、西风消息。甚处素心伴杳,涉江暗忆。
古藤阴,年年置酒,余春爱清窈。采香迟到。看麝冷流苏,芙帐空晓。
淡烟半亩红阑悄。残英依细草。桧顶矗、一枝新蔓,干云青未了。
应怜此花阅人多,题襟旧馆在,苔綦痕埽。幽荫展,沧桑后、露酣风饱。
殷勤意、翠尊料理,休叹息、花前人共老。更记取、牵萝吟侣,绿窗酬句好。
情谊与君如雁行,漂摇急为定行藏。一身投老乾坤窄,八口熬饥日月长。
衰废敢嫌吾道直,孤贫端信友生良。由来货殖龙门传,别有深心寄慨慷。
此地经临几劫灰,日高鸟鼠遍香台。横陈灌木谁亲植,无赖黄花春自开。
老衲忘情人事废,乱泉如语客心哀。暮山飒飒飘风雨,不见明昌射猎回。
中原游子老越乡,高楼女儿秋夜长。饥则有糜渴有浆,安能使我离愁忘。
糟床注酒春风前,春风在酒不在天。青尊一滴裁入口,春风在眉不在酒。
酒如铦刀愁乱丝,乱丝易斩愁难治,或有缠绵未断时。
物有奇伟每绝伦,意想所及犹非真。乾坤乃有此松树,被发狂叫惊天阍。
何如于此诡托根,皴皮斑駮苍龙鳞。千年偪侧忽怒伸,娲石迸裂青天痕。
风雷倒激铁干偃,日月低荡秋阴昏。下有一株不盈尺,连蜷夭矫蟠龙孙。
二者夫谁是化身,伸缩大小真有神。诸松鹓鶱复凤翥,视此一切非其群。
形神直追古苍颉,冠剑俨对荆灵均。阴森不敢久相逼,鬼物呵护如欲嗔。
委蛇却下恣太息,回首一峰沈乱云。