闻道江家宅,椒兰春自荣。道人今好在,归马太迟生。
飞鸟山南路,浮云陇上城。相看各多病,捣药待君烹。
银床叶暗飘,霜月夜迢迢。
寒极犀难辟,忧多酒漫消。
荀炉残更换,湘瑟罢仍调。
谁道河流浅,盈盈万里遥。
湘乡太傅轲雄俦,笔力横挽三千秋。吾师继之道益大,如开沧海朝群流。
罗珠网玉不知数,我瓦砾耳犹相收。束发受书今十载,足疲路远无时休。
扶摇羊角未能上,飞抢还作榆枋游。天寒岁晚林木死,风烟惨淡交龙虬。
凄绝曾张旧游处,白日一跌归冥幽。孤寒八百沦草莽,大帙三万开穷愁。
孰料纷拿燕雀际,鸾章凤质惊双眸。吐气刚如断马剑,论文高似元龙楼。
诸公谁司荐达事,蘋藻可以为神馐。昨来苦语更牵挽,归期已决焉能留。
事变真难巧历算,出处或作山灵羞。侯王将相亦人耳,空有馀责如山丘。
才名曾听振文场,共喜除官近故乡。铁瓮渐遥知白下,竹楼将近是黄冈。
沿江烟草随舟绿,夹岸杨花扑面香。到日不须驺吏候,诸生执贽绕门墙。
六龄识姓字,十岁弄歌章。十二失慈母,嬉戏道路傍。
十七学干禄,跅
君家九歌图,元是龙眠画。
冰毫动天机,意与象俱化。
坡仙以一马,千金莫酬价。
昏眼喜忽明,老绢尘欲亚。
{上穴下泓}窠有灵鬼,天马夹龙驾。
鳞幢借金节,隐隐出虚罅。
篪驾迎飞响,陈具咸所祃。
湘天水波立,绿红渺高下。
漠漠楚客魂,万古入悲话。
颓檐饥禽啄,长陀瘦鲛跨。
八篇竹枝词,命君共吟些。
愁声还入市,乞酒从嘲骂。
气如牵丝汗如水,小窗长凭乌皮几。六合一甑蒸雨山,矫然欠伸望诗垒。
城南城北三十里,出门何之茧余趾。平生投辖是谁家,岂不相寻醉乡里。
昨朝疏食常见邀,已怕青鞋在泥滓。高堂众彦集清风,脱略边幅去臧否。
况我从来有成约,往又不勇嗟委靡。江湖虽宽暑雨深,彼蒲与荷美人美。
安得提携冰雪仙,直上虚空驰騄駬。
游戏长杨苑,携手云台间。欢乐未穷已,白日下西山。
枫树落清晓,野烟结愁阴。
声传烧竹火,人语沧波深。
凫飞秋水黑,蛩吟凉露白。
江月参差光,芙蓉照芳魄。
娟娟微月小庭西,月下幽人影自随。赖有寒梅伴愁绝,一枝清艳耿疏篱。