出山何如入山时,得则欢喜失则悲。
既非长往胡不归,有形虽远无形随。
同行之伴各有宜,故吾未辨今吾谁。
图中索骥徒尔为,骊黄牝牡神持机。
旁人不信微乎微,丹青咏歌还相知。
不诗与图形乃遗,诗之图之形非迷。
自赏未已复自嗤,欲言不言忽忘之。
五十二岁气日羸,今当与尔常别离,西风萧萧吹征衣。
虽过重九兴犹赊,有客跫然到孟嘉。唫带晚风催放菊,话深疏雨对烹茶。
休题鹿梦寻蕉叶,且订鸥盟逐浪花。万事迄今无一可,逍遥还是酒为家。
毖彼明泉,馥矣芳荑。扬晔神皋,澄清灵溪。灼灼吾秀,徽美是谐。
誉必德昭,志由业栖。
憩凤于林,养龙在泉。舍潜就跃,假云翔天。饪以味变,台以明宣。
言辞戚朝,聿来鼎藩。
昔尔同事,谓予偕征。暌合无朕,聚散有情。我端北署,子腾南溟。
申非授乖,饮泪凄声。
缅邈荆巫,杳翳江湍。三千既旷,繇役实难。想像微景,延伫音翰。
因云往情,感风来叹。
寝处燕说,指辰忌薄。仳离未几,节至采获。静念霜繁,长怀景落。
人道分虑,前期靡托。
视听易狎,冲用难本。违真一差,顺性谁卷。颜子悔伤,蘧生化善。
心愧虽厚,行迷未远。平生结诚,久要罔转。警掉候风,侧望双反。
林梢初日弄阴晴,露浥溪花笑欲迎。
涧暗只闻泉滴沥,山青剩见鹭分明。
远峰忽转还如绕,险迳徐行亦似平。
莫谓诗成无与和,风篁也解作吟声。
清标傲骨绝群流,凡卉输君一百筹。似此丰姿应爱我,算来心性只宜秋。
愁生北地霜千里,梦落东篱月半钩。点缀兰闺成韵事,不辞斗酒为君谋。
瞻思不及望仙兄,早晚升霞入太清。手种一株松未老,炉烧九转药新成。心中已得黄庭术,头上应无白发生。异日却归华表语,待教凡俗普闻名。
环球三十国,中华只一隅。世运有变迁,风为乃大殊。
列强竞尚武,谋国重军储。男儿轻七尺,功名马上除。
侧闻江南镇,艳说浙东徐。少壮习军旅,平寇歼其渠。
通译工西语,卓荦贯群书。从戎四十年,所志无不如。
人多羡公遇,富贵践亨衢。我独窥公志,忧危良未舒。
外侮日以亟,勒马空踟蹰。苍茫四顾中,忠悃隐眉须。
东南沿海路,七千里有馀。孰据旅顺险,孰营威海居。
胶澳已租借,台澎更沦胥。广湾与九龙,覆辙鉴前车。
藩篱既全撤,防务患空虚。敌艘盈千数,视我频揶揄。
公任干城寄,何以效驰驱。先忧而后乐,莫负昂藏躯。
列纛本长青,颇讶杂黑黄。虽云异彫落,黯然多不扬。
岂伊渴天泽,姿貌摧昂藏。应坐旱尘封,莫听劲色彰。
严风凝霿雾,挂树繁晓霜。日出但微泫,安能发故光。
何时甘雪尺,高檠射深窗。翳霾尽漱浣,豁见翠凤翔。
北岭苍髯身,凌寒皎相望。
六题曾彻九重门,暂阻尧阶奏万言。今日又蒙师许我,汉廷当沛异常恩。
青山曲转抱寒溪,重磴跻攀鸟道危。石灶未烹鸿渐茗,云亭先纪长卿诗。
千峰列坐生词笔,万象当空落酒卮。更约清宵共来宿,琵琶亭上月明时。