一峰行过一峰深,到得山中日渐沈。百道瀑泉穿木杪,数声啼鸟背松阴。
鸡豚家庆升平日,艺植人存太古心。愧我风尘犹未息,欲携书剑入云岑。
山家景物未全非,一院酴醾静掩扉。睡鸭池塘花落早,浴蚕天气客来稀。
条桑小憩绿云坞,试剪新裁白袷衣。牵到柔丝千缕细,垂杨肯遽放春归。
别崦人家笑语微,好风浑在绿杨枝。
清明定是花开远,大半蜜蜂经宿归。
曹事方竣偶乘暇,果下生驹稳可跨。出城沟水细生縠,入夏山岚浓似画。
甘蕉长叶半舒卷,野蔓生花斗嫣姹。南阡三面栽小桑,时雨一宵茁新柘。
嘉禾去莠工始毕,芳草如茵软可藉。瓜花乍见黄垂檐,豆叶早看碧满架。
村童却趁农事间,牵牛放向绿阴罅。蚕麦有收望秋获,旸雨应时天所借。
有耦好伴桀溺耕,循田可返王丹驾。瓦盆新酒如肯酤,便拟穿林间茅舍。
积善君家庆有馀,林泉静处乐安居。元回庭下梅先发,春到窗前草不除。
风气入帘生几席,芸香满架润诗书。丈夫自有飞腾志,晚驾蒲轮就聘车。
主人不相识,偶坐为林泉。
莫谩(mán)愁沽酒,囊(náng)中自有钱。
别墅主人和我没有见过面,偶来坐坐赏那林木和石泉。
主人哪,不要发愁去买酒,口袋鼓囊囊,不缺打酒钱。
谩:空。沽:买。
苡珠散遗胄,我姓出冯翊。空闻华山名,未始见颜色。
三峰擢觚棱,经眼但石刻。那知玉井莲,香落清渭北。
巅崖划变转,势走关辅窄。岂无爱山人,不解傅粉墨。
多才曲江裔,公暇日招揖。归装贮新图,尚带烟雾湿。
明窗一传玩,恍若到乡国。我生随宦游,久作东南客。
有田泰山下,绕屋皆泉石。怀恩恋官廪,老大归未得。
况复秦川遥,便恐此生隔。崚嶒苍烟面,只许画中识。
诗成持送君,想像三叹息。
十二全齐势,兴亡俯仰中。地倾潍水北,山断穆陵东。
破冢馀残甓,荒蹊足转蓬。燕齐旧悬隔,不接马牛风。
提瓮汲新水,阶前著意浇。好花初烂漫,底事苦飘飖。
雪深不能鑱黄精,天寒不能斸茯苓。
瑶草共食何日长,还丹独链何时成。
如来怜我似鹤形,指挥龙树露神灵。
佛无老死无生灭,何用劳我以长生。