剩得閒身镇自怜,更怜閒占此山泉。
满阶碧草客稀到,半榻白云人对眠。
窗影枝摇知雀踏,壁痕苔湿认蜗涎。
日长静看辛夷树,落尽閒花忘宿缘。
婀娜枝香拂酒壶,向阳疑是不融酥。
晚来嵬峨浑如醉,惟有春风独自扶。
飙御已应归杳眇,博山犹自对氛氲。
不知入夜能来否,红蜡先教刻五分。
吴蓬载玉。记拥蓑画里,烟溆曾宿。一片湖云,色换千山,风尖碎了横竹。
春魂飞堕梅花畔,更那辨、枝南枝北。话梦痕、却在寒波,伴我倦鸥清独。
无赖长安滞旅。打窗听细响,丝鬓摧绿。添线光阴,容易黄昏,耿耿青灯深屋。
还愁入指冰弦脆,变激楚、幽兰新曲。只晓帘、清苦西峰,待把冻蛾烟幅。
绾同心、天然作耦,亭亭对波镜。露匀香竞。窥半面妆成,一样端正。
比鹣伴鲽仙缘证。红情人共省。便净洗、孤单千感,孀娥羞照影。
传神个中赵昌图,双妃绛辇倚,梨涡交頩。芳意早,苞将吐、学珠同孕。
还描到、露房坠粉。清梦久、秋池鸳睡醒。只笑我、江花空赋,霞姿酬韵冷。
古藤阴,年年置酒,余春爱清窈。采香迟到。看麝冷流苏,芙帐空晓。
淡烟半亩红阑悄。残英依细草。桧顶矗、一枝新蔓,干云青未了。
应怜此花阅人多,题襟旧馆在,苔綦痕埽。幽荫展,沧桑后、露酣风饱。
殷勤意、翠尊料理,休叹息、花前人共老。更记取、牵萝吟侣,绿窗酬句好。
此地经临几劫灰,日高鸟鼠遍香台。横陈灌木谁亲植,无赖黄花春自开。
老衲忘情人事废,乱泉如语客心哀。暮山飒飒飘风雨,不见明昌射猎回。
中原游子老越乡,高楼女儿秋夜长。饥则有糜渴有浆,安能使我离愁忘。
糟床注酒春风前,春风在酒不在天。青尊一滴裁入口,春风在眉不在酒。
酒如铦刀愁乱丝,乱丝易斩愁难治,或有缠绵未断时。
宦情鲁酒薄,自决能久醒。
穷年太常斋,那得有夙酲。
将身侣记室,碧鹳趋华楹。
误倒名卿屣,目光如许青。
中台独称妙,九棘旧飞英。
徊翔舜岩廊,饱见怀瞳明。
苦营便蕃归,尚顾昔管宁。
人言犹龙孙,去就一羽轻。
新轩事隐几,大胜安期生。
绿篠静娟娟,徙倚惊流莺。
翠荷乱田田,小盎摇清冷。
欲留妨召节,趣起料繁缨。
冥寞玄崖宅有神,冷香寒色漏天真。
感深暖日常为力,杰出飞霜恐后春。
千里故人何以寄,一枝幽意望谁亲。
孤标若值芳华苑,羞与妖红碧树邻。