隙鸟媚晴川,汀沙漾鼻烟。薄凉催挂席,斜日照鸣舷。
睥睨孤峰出,芙容绝浦妍。褰裳秋正好,何处挟飞仙。
春风南陌缓鸣珂,春水池亭带雨过。华筦玉缸浮蚁净,碧栏芳树暮莺多。
徵诗石畔牵云衲,选技花前出翠蛾。莫讶冲泥归路促,严城灯火夜如何。
飞羽辽河上,移军滦水东。前驱皆大将,列阵尽元戎。
夜出榆关计,朝看朔漠空。但期常献馘,不敢望彤弓。
少年结侠如君少,况复神楼旧业奇。松菊满庭归正好,春鸿回首慰相思。
鸿钧盎一宇,何物非生意。
轮囷得此剥,而有此憔悴。
根蠹聚螾蛭,榦古御魑魅。
旦旦斧斤寻,九殒特其易。
飞鸟不敢栖,何哉蓊蔚芘。
风雨极震凌,霜雪苦颠踬。
天地大父母,荣枯均厚施。
腐植产灵芝,至美终不閟。
桃李信春妍,奈何骨妩媚。
栖栖梅岭下,禁足老僧如。
白发双亲泪,青灯一纸书。
应门犹看汝,强饭莫思予。
何事成乖隔,低头愧荷锄。
风蓬蓬,雨窣窣,
客子中夜寒侵骨。青灯也解照孤愁,
归梦不到涪江侧。晚来天气犹未佳,
万里湿云遮日华。僧房僻寂无来辙,
踏遍长廊占晚霞。闻道比邻酒初熟,
能来浇我空洞腹。为君痛饮不苦辞,
世路纷纷蛮与触。
天台吴架阁,京下忆寻梅。倚杖月中立,思君江上来。
夜深怜雪落,香动觉春回。独坐溪边石,晴云满绿苔。
世祖图勋旧,先公立要途。声华台阁重,宠渥禁庭殊。
喜见传家子,真成堕地驹。春云浮玉树,秋水出冰壶。
世赏诸侯爵,平分刺史符。气吞云梦泽,思绕洞庭湖。
忧国头将白,移官绂尚朱。敬亭吴楚胜,别驾孝廉俱。
吏慑神明政,民怀抚字劬。丹衷深感格,甘雨遂沾濡。
柏府章交荐,薇垣礼独逾。甘棠歌召伯,击壤咏康衢。
铨吏持筹策,年劳限累铢。承恩迁五马,恋阙起双凫。
鼓枻辞吴会,扬舲入帝都。春风吟芍药,夜雪拥
凉空夕阴霁,繁星烜明河。夜色浩如水,秋声在庭柯。
游子千里情,归心向江沱。亭亭太白巘,窅窅烟云多。
落月挂松桧,古屋依清波。结缡岂不蚤,流光恐蹉跎。
振衣出桥门,晨兴理征艖。清淮集鲂鲤,旷野飞鴐鹅。
顾我羁旅间,执别将如何。持觞易水上,慷慨骊驹歌。
远眺东南山,郁郁云嵯峨。