诗病相兼老病深,世医徒更费千金。馀生岂必虚抛掷,
未死何妨乐咏吟。流水不回休叹息,白云无迹莫追寻。
闲身自有闲消处,黄叶清风蝉一林。
七丝湘水秋深夜,五字河桥日暮时。
借问秘书郎此意,静弹高咏有谁知。
梁君遁世偕妻孟,崔母祈天为妇唐。身是六朝人物旧,眼看三世子孙昌。
人知翕翕味方隽,谁识耽耽意最长。犹恨年龄不满百,仅成三万五千场。
下南四郡三郡兵,闽盗此日真纵横。安溪莆口备惨毒,杀气上冒天为腥。
六师不发无战情,贼过一程移一程。兵骄将怯往必败,疆场之事谁曾经。
官军畏贼远护送,民兵不教将何用。坐遣群羊啖虎口,万姓何辜死无讼。
前王少女不就虏,抽身抱石沉江水。詹家少妇贼杀姑,骂贼不屈同姑死。
我歌苦节行,泪下哽咽悲不止。吾辈堂堂七尺躯,况作男儿把天纪。
清风岭,曹娥渚,长使志士哀千古。吁嗟乎詹家少妇前王女。
翼翼黄雀,集彼榛柯。上有鸷鸟,下有虞罗。低飞不可,高飞奈何。
曷不去此,野田有禾。鹏雏摇摇,隼则制之。兔罝纤纤,鸿则罹之。
龙潜在渊,可以全身。壤蠖不屈,何以引伸。朱凤威垂,稠羽是依。
鸱枭化之,矰弋安施。
名岩拟共花时见,渺渺芝田空复情。绣斧春当霄汉立,彩帆今傍斗牛行。
南州烟水还徐稚,京洛风云逐马卿。日暮沧江相失后,可无献纳慰平生。
窈窈岩壑姿,迢迢契幽赜。缅怀天台胜,遂寄山水癖。
赤城淹岁晏,所恋有三益。壮阴屈微阳,关山雪盈尺。
虽嗟轨路阻,稍喜缁尘息。巾峰入草堂,天葩进瘆
倪侯隐南国,食禄二千钟。谁识神仙骨,长栖富贵丛。
梅花行岭外,雁字过蛮中。何日飞寻女,而将黄鹤同。
跨马出郭门,马疾不俟鞭。长跽挽君马,听我歌一言。
凉风戒芳树,白露凄寒蝉。君子有所思,远游及幽燕。
在家人所爱,去家人所怜。朝饔不及飧,岂得恋膝前。
下有黄口儿,上有沧浪天。今时何清廉,尽室难远迁。
但见被云锦,麻枲无弃捐。独行多辛苦,加餐以延年。
瑶宇青峰顶,芒鞋白鸟边。风泉轰九鲤,云木薄诸天。
尚子终当去,庞公最可怜。玄房今夕里,謦咳接群仙。