未彻根源肯便休,炼磨三种愈精修。
发辉自己光明藏,抹过俱胝一指头。
汉渚常多别,山桥忽重游。向云迎翠辇,当月拜珠旒。寝幌凝宵态,妆奁闭晓愁。不堪鸣杼日,空对白榆秋。
閒居潘岳苦职司,多病茂陵空支离。身不归去欲谁与,邑有流亡翻自嗤。
山中宿莽鸟雀怨,檐畔梅花冰雪知。寒江日暮美人远,极目高原有所思。
蛱蝶飞飞花映窗,流莺恰恰柳垂江。
出墙老竹青千个,泛浦轻鸥白一双。
暖日暄风酣独卧,来牛去马乱相撞。
江山指点非无句,谁致先生酒百缸。
八月凉风起,高飞乱入云。度关成一序,遵渚动千群。
菰米沈寒雨,芦花散夕曛。一声江上过,独客最先闻。
黄鹤高楼迹已芜,谁传景象入斯图。仙人一去世莫识,黄鹤不来谁为呼。
鄂渚春回湘树匝,洞庭云尽楚山孤。题诗独羡崔夫子,对景思乡信不无。
月出柳城东。
微云掩复通。
苍茫萦白晕。
萧瑟带长风。
羌兵烧上郡。
胡骑猎云中。
将军拥节起。
战士夜鸣弓。
昔人已乘白云去,此地空余黄鹤楼。
黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。
日暮乡关何处是,烟波江上使人愁。
尘世光阴徒草草,林居风物亦菲菲。
花间雨湿身常惯,竹里月明人乍稀。
迟日暖薰幽涧草,春云新长北山薇。
沧江白鸟知人意,恋恋沙桡故不飞。
旅食京华久,年来音信疏。忽听双鹊语,暗卜岭南书。