宿霭藏飞观,晨霞幌绣甍。锦帏人未起,珠树鹊先惊。
炉暖香初烬,窗幽烛尚明。更开花上露,妆泪斗盈盈。
携手北梁道,送君南浦春。斜阳沉璧彩,流水濯缨尘。
郢酒频扬觯,燕歌旋怆神。瑶华如可折,堪寄陇头人。
旌旗不整奈君何,南去人稀北去多。
尘土已残香粉艳,荔枝犹到马嵬坡。
自倚能歌曲,先皇掌上怜。
新曲何处唱?肠断李延年。
孤城高柳晓鸣鸦,风帘半钩清露华。九峰聚翠宿危槛,
一夜孤光悬冷沙。出岸远晖帆欲落,入谿寒影雁差斜。
杜陵归去春应早,莫厌青山谢脁家。
忆昔岁丙寅,束书从吾翁。驱车服岭南,弭节湟江东。
湟江地僻左,穷年少过从。邂逅倾盖友,一笑蛮烟空。
秋水泛孤艇,春郊支短筇。琴书适有馀,酬唱写不供。
岂惟吾曹欢,固足愉亲容。日月遽如许,于今再星终。
中间亦会面,别去复转蓬。归来洞庭野,乃此相迎逢。
回首叹风树,欲语悲填胸。爱君坚忍姿,凛凛霜后松。
徐公真有常,意味与曩同。而我学不进,长大加愚蠢。
幸蒙故人惠,苦语相磨砻。梅霖涨宿潦,行李何匆匆。
自云洞庭乐,远胜千户封。将儿更抱孙,綵衣映谖丛。
搜奇萃图刻,考古罗彝钟。知君颇挟此,讵信诗能穷。
同里有佳人,抱独环堵中。未妨閒暇日,更共讨论功。
它时有新得,为寄冥飞鸿。
风雨经旬只闭门,朝来倚槛已春深。
不知花片飞多少,但觉江城满绿阴。
白纶巾下发如丝,静倚枫根坐钓矶。中妇桑村挑叶去,
小儿沙市买蓑归。雨来莼菜流船滑,春后鲈鱼坠钓肥。
西塞山前终日客,隔波相羡尽依依。
道貌深衣各俨然,德星百里聚多贤。剧悲白鹿谈经侣,已近苍鹅出地年。
一传是非留党锢,千秋涕泪付遗编。水居曾见重摹本,同守清芬镇二泉。
落日登楼意,沧州万里遥。云阴冥屈蠖,风势侧盘雕。
俗物毋相乱,秋山肯见招。寒芜横暝色,抱膝得无聊。